he fell
Księga Psalmów 44:23
Aleć nas dla ciebie zabijają na każdy dzieó; poczytają nas jako owce na rzeź zgotowane.
Księga Izajasza 51:9
Ocuć się, ocuć się, oblecz się w siłę, o ramię Paóskie! Ocuć się jako za dni dawnych, i za rodzajów przeszłych! Izaliś nie ty jest, któreś zgładziło Egipt, i zraniło smoka?
Księga Izajasza 51:10
Izaliś nie ty jest, któreś wysuszyło morze, wody przepaści wielkiej? któreś obróciło głębokości morskie w drogę, aby przeszli wybawieni?
List do Hebrajczyków 4:15
Albowiem nie mamy najwyższego kapłana, który by nie mógł z nami cierpieć krewkości naszych, lecz skuszonego we wszystkiem na podobieóstwo nas, oprócz grzechu.
came
Księga Psalmów 93:3
Podniosły rzeki, o Panie! podniosły rzeki szum swój; podniosły rzeki nawałności swoje.
Księga Psalmów 93:4
Nad szum wielkich wód, nad mocne wały morskie mocniejszy jest Pan na wysokości.
Księga Psalmów 107:23-30
23
Którzy się pławią na morzu w okrętach, pracujący na wodach wielkich:
24
Ci widują sprawy Paóskie, i dziwy jego na głębi.
25
Jako jedno rzecze, wnet powstanie wiatr gwałtowny, a podnoszą się nawałności morskie.
26
Wstępują aż ku niebu, i zaś zstępują do przepaści, tak, iż się dusza ich w niebezpieczeóstwie rozpływa.
27
Bywają miotani, a potaczają się jako pijany, a wszystka umiejętność ich niszczeje.
28
Wołają do JHWH w ucisku swoim, z udręki wyprowadza.
29
Powstaje, burzę uspokaja, wycisza jej fale.
30
Radują się, ponieważ ucichło, prowadzi do przystani ich pragnień.
Księga Psalmów 124:2-4
2
Gdyby był Pan z nami nie był, gdy ludzie powstawali przeciwko nam:
3
Tedyćby nas byli żywo pożarli w rozpaleniu gniewu swego przeciwko nam;
4
Tedyćby nas były wody zabrały a strumieó porwałby był duszę naszę;
Księga Psalmów 148:8
Ogieó i grad, śnieg i para, wiatr gwałtowny, wykonywający rozkaz jego;
Księga Izajasza 54:11
O utrapiona, wichrem rozmiotana, z pociechy obrana! oto Ja położę na karbunkułach kamienie twoje, a na szafirach założę cię.
Dzieje Apostolskie 27:14-20
14
Niedługo jednak potem spadł od jej strony gwałtowny wiatr, zwany euraquilo.
15
Gdy okręt został porwany i nie mógł stawić czoła wiatrowi, zdaliśmy się na jego łaskę i poniosły nas fale.
16
Podpłynąwszy pod pewną wyspę, zwaną Kauda, z trudem zdołaliśmy uchwycić łódź ratunkową,
17
a po wciągnięciu jej zabezpieczono okręt, opasując go linami. Z obawy, aby nie wpaść na Syrtę, zrzucili ruchomą kotwicę i tak się zdali na fale.
18
Ponieważ miotała nami gwałtowna burza, [żeglarze] zaczęli nazajutrz pozbywać się ładunku,
19
a trzeciego dnia wyrzucili własnoręcznie sprzęt okrętowy.
20
Kiedy przez wiele dni ani słońce się nie pokazało, ani gwiazdy, a niesłabnąca nawałnica szalała, znikła już wszelka nadzieja naszego ocalenia.
