Przez siedem dni przaśniki jeść będziecie, a pierwszego dnia zaraz wypróżnicie kwas z domów waszych; bo ktobykolwiek jadł co kwaszonego od pierwszego dnia aż do dnia siódmego, wytracona będzie dusza ona z Izraela.

Włożysz też na każdy rząd kadzidła czystego, aby było miasto chleba spalone, na pamiątkę ku ofierze ognistej Panu.

Tedy wyszedł syn niewiasty Izraelskiej, którego miała z mężem Egipskim, między syny Izraelskimi; i poswarzyli się w obozie syn onej niewiasty Izraelskiej z mężem Izraelskim.

I złorzeczył syn niewiasty Izraelskiej a imię Boże bluźnił, dla czego przywiedziony był do Mojżesza. A imię matki jego było Salomit, córka Dybrego z pokolenia Dan.

A synom Izraelskim opowiedz, mówiąc: Ktobykolwiek złorzeczył Bogu swemu, odniesie karanie za grzech swój.

I przyjdziesz do kapłanów Lewitów, i do sędziego, który będzie na on czas, i będziesz ich pytał, a oznajmiąć, jako to osądzić masz.

Pewnego razu Jeszu przechodził w szabat wśród zbóż. Uczniowie Jego, poczuli głód, zaczęli zrywać kłosy i jeść.

A On im odpowiedział: «Nie czytaliście, co uczynił Dawid, gdy zgłodniał i ci co byli z nim? 

Albo nie czytaliście w Prawie, że w szabat kapłani naruszają w świątyni spoczynek szabatu, a są bez winy?

 Gdybyście zrozumieli, co znaczy: Chcę miłosierdzia a nie ofiary, nie potępialibyście niewinnych.

Pewnego razu, gdy Jeszu przechodził w szabat wśród zbóż, uczniowie Jego zaczęli po drodze zrywać kłosy.

 On im odpowiedział: «Czy nigdy nie czytaliście, co uczynił Dawid, kiedy znalazł się w potrzebie, i był głodny on i jego towarzysze?

I dodał: «To szabat został ustanowiony dla człowieka, a nie człowiek dla szabatu.