Późnym wieczorem stał (się) [nadszedł, przybył] przyprowadzili Mu opętanych (przez demony) wielu i [a] wyrzucił [wypędził] tchnienia (duchy) słowem, a wszystkim źle mającym (się) usłużył terapią [uzdrowił, wzmocnił].

Tak oto spełniło się słowo proroka Izajasza: On wziął na siebie nasze słabości i nosił nasze choroby. 

Z nastaniem wieczora, gdy słońce zaszło, przynosili do Niego wszystkich chorych i opętanych;

Uzdrowił wielu dotkniętych rozmaitymi chorobami i wiele złych tchnień wyrzucił, lecz nie pozwalał złym tchnieniom mówić, ponieważ wiedziały, kim On jest.

W tym właśnie czasie wielu uzdrowił z chorób, dolegliwości i [uwolnił] od złych tchnień; oraz wielu niewidomych obdarzył wzrokiem. 

 A szczęśliwy jest ten, kto we Mnie nie zwątpi». 

I obchodził Jeszu całą Galileę, nauczając w tamtejszych synagogach, głosząc Dobrą Nowinę o królestwie i lecząc wszystkie choroby i wszelkie słabości wśród ludu. 

A poszedł słuch [wieść] (o) Nim na całą Syrię i przynosili Mu wszystkich źle (się) mających, których dręczyły rozmaite choroby [schorzenia, dolegliwości] i męki [cierpienia] objęci [trzymani], opętanych (przez demony), epileptyków [oszalałych z powodu księżyca] i paralityków [sparaliżowanych], a On ich terapeutował [służył uzdrowieniem, wzmocnieniem]. 

niewidomi wzrok odzyskują, chromi chodzą, trędowaci doznają oczyszczenia, głusi słyszą, umarli wstają, biednym głoszona jest dobra nowina.

Gdy Jeszu to usłyszał, oddalił się stamtąd w łodzi na miejsce pustynne, osobno. Lecz tłumy zwiedziały się o tym i z miast poszły za Nim pieszo. 

Wielu bowiem uzdrowił i wskutek tego wszyscy, którzy mieli jakieś choroby, cisnęli się do Niego, aby się Go dotknąć.

 I nie mógł tam działać żadną mocą, jeśli nie niewielu słabym nałożywszy ręce terapeutował. 

Ludzie biegali po całej owej okolicy i zaczęli znosić na noszach chorych, tam gdzie, jak słyszeli, przebywa.

I gdziekolwiek wchodził do wsi, do miast czy osad, kładli chorych na otwartych miejscach i prosili Go, żeby choć frędzli u Jego płaszcza mogli się dotknąć. A wszyscy, którzy się Go dotknęli, odzyskiwali zdrowie.

Wynoszono też chorych na ulicę i kładziono na łożach i noszach, aby choć cień przechodzącego Piotra padł na któregoś z nich.

tak że nawet chusty i przepaski z jego ciała kładziono na chorych, a choroby ustępowały z nich i wychodziły złe tchnienia.