I poznał jeszcze Adam żonę swą, która urodziła syna, i nazwała imię jego Set, mówiąc: Dał mi Bóg inne potomstwo miasto Abla, którego zabił Kain.

Setowi też urodził się syn, i nazwał imię jego Enos. Na ten czas poczęto wzywać imienia Paóskiego.

I żył Adam sto i trzydzieści lat, i spłodził syna na podobieóstwo swoje, i na wyobrażenie swoje, i nazwał imię jego Set.

 Zatem rzekł Elohim [Bogowie]: Uczyńmy człowieka na wyobrażenie NASZE, według podobieństwa NASZEGO; a niech panuje nad rybami morskimi, i nad ptactwem niebieskim, i nad zwierzętami, i nad całą ziemią, i nad wszelkim płazem, pełzającym się po ziemi.

 Stworzył tedy Elohim [Bogowie] człowieka na wyobrażenie swoje; na wyobrażenie Elohim [Bogów] stworzył go; mężczyznę i niewiastę stworzył je.

 Stworzył JHWH Elohim [Bogowie] człowieka z prochu ziemi, i dmuchnął [tchnął] w nos [oblicze] tchnienie [ducha, oddech] życia. I stał się człowiek duszą [istotą] żyjącą. 

 To (jest) księga rodów człowieka [Adama]. W dniu stworzenia (przez) Bogów człowieka [Adama] na podobieństwo Bogów uczynił go.

 Mężczyzną i niewiastą stworzył ich; i błogosławił im, i nazwał imię ich, CZŁOWIEK [Adam], w dniu ich stworzeni.

Nie gniewaj się, Panie! tak bardzo, a nie na wieki pomnij nieprawości naszej: oto wejrzyj proszę, myśmy wszyscy ludem twoim.

 Uczynił także z jednego każdy naród, ludzi zamieszkujących całe oblicze ziemi. Określił właściwe czasy i (wyznaczył) granice zamieszkania im, 

Bo w Nim żyjemy, poruszamy się i jesteśmy, jak też powiedzieli niektórzy z waszych poetów: "Jesteśmy bowiem z Jego rodu".

 Tak też napisane: Stał [zaistniał] (się) pierwszy człowiek Adam w duszy żyjącej, (a) ostatni Adam w tchnieniu [duchu] ożywiającym. 

 Pierwszy człowiek z ziemi, ziemski; drugi człowiek {Pan} z nieba.