Ja was zanurzam w wodzie ku zmianie myślenia; lecz Ten, który idzie za mną, mocniejszy jest ode mnie; ja nie jestem godzien nosić Mu sandałów. On was zanurzy w Tchnieniu Świętym i ogniu

I tak głosił: «Idzie za mną mocniejszy ode mnie, a ja nie jestem godzien, aby się schylić i rozwiązać rzemyk u Jego sandałów.

Ja zanurzyłem was w wodzie; on was zanurzy w Tchnieniu Świętym.

Jan im tak odpowiedział: «Ja zanurzam w wodzie. Pośród was stoi Ten, którego wy nie znacie,

Ja Go przedtem nie znałem, ale Ten, który mnie posłał, abym zanurzał w wodzie, powiedział do mnie: "Ten, nad którym ujrzysz Tchnienie zstępujące i spoczywające nad Nim, jest Tym, który zanurza w Tchnieniu Świętym".

gdyż [ponieważ] Joannes [Jan] zanurzał (w) wodzie wy zaś w Tchnieniu zanurzeni świętym (będziecie) nie po wielu tych dniach." 

Przypomniałem sobie wtedy słowa, które wypowiedział Pan: "Jan zanurzał w wodzie, wy zaś zanurzeni będziecie w Tchnieniu Świętym".

Przed Jego przyjściem Jan głosił zanurzenie ku nawróceniu całemu ludowi iszraelskiemu. 

 A pod koniec swojej działalności Jan mówił: "Ja nie jestem tym, za kogo mnie uważacie. Po mnie przyjdzie Ten, któremu nie jestem godny rozwiązać sandałów na nogach". 

"Jan udzielał zanurzenia skruchy, przemawiając do ludu, aby uwierzyli w Tego, który za nim idzie, to jest Jeszu" - powiedział Paweł. 

 Gdy to usłyszeli, przyjęli zanurzenie w imię Pana Jeszu.

Nawróćcież się na karanie moje; oto wam wydam ducha mojego, a podam wam do znajomości słowa moje.

Póki nie będzie wylany na nas duch z wysokości, a nie obróci się pustynia w pole urodzajne, a pole urodzajne za las poczytane nie będzie.

 Bo wyleję wody na spragnioną, a potoki na suchą ziemię; wyleję Tchnienie [ducha] mego na potomstwo [nasienie] twoje, i błogosławieństwo moje na twoich potomków. 

I rozkrzewią się jak między trawą, i jak wierzby przy płynących wodach.

I pokropię was wodą czystą, a oczyszczeni będziecie od wszystkich nieczystót waszych, i od wszystkich plugawych bałwanów waszych oczyszczę was;

A potem wyleję Ducha mego na wszelkie ciało, a prorokować będą synowie wasi i córki wasze; starcom waszym sny się śnić będą, a młodzieócy wasi widzenia widzieć będą.

Nawet i na sługi i na służebnice wyleję w one dni Ducha mego.

Jak rzekło Pismo: Strumienie wody żywej popłyną z jego wnętrza».

Po prawicy więc [zatem] Boga wywyższony [podniesiony], obietnicę tchnienia [ducha, wiatru, powiewu] Świętego [wydzielony do czystości] wziąwszy [otrzymawszy] od [przy, u boku] Ojca, wylał to [ono], co [które] wy [i] widzicie i [oraz] słyszycie.

Kiedy Piotr jeszcze mówił o tym, Tchnienie Święte zstąpiło na wszystkich, którzy słuchali nauki.

 Kiedy zacząłem mówić, Tchnienie Święte zstąpiło na nich, jak na nas na początku.

A [i] bowiem [zaiste] w jednym Tchnieniu [Duchu, Powiewie] my wszyscy w jednym ciele zanurzeni [ochrzczeni], czy to [czyżbyśmy byli] Judejczycy [Żydzi], czy [albo] Helenowie [Grecy], czy [albo] niewolnicy [słudzy], czy [albo] wolni, i wszyscy {w jedno Tchnienie [Ducha]} napojeni [wypiliśmy].

Gdy omyje Pan plugastwo córek Syoóskich, a krew Jeruzalemską opłócze z niego w duchu sądu, i w duchu zapalenia.

I wwiodę i onę trzecią część do ognia, a wypławię je jako pławią srebro, a doświadczać ich będę, jako doświadczają złota; każdy będzie wzywał imienia mego, a Ja go wysłucham: rzekę: Tyś lud mój, a on rzecze: Tyś Pan Bóg mój.

Lecz któż będzie mógł znieść dzieó przyjścia jego? I kto się ostoi, gdy on się okaże? Bo on jest jako ogieó roztapiający, i jako mydło blecharzów.

I będzie siedział roztapiając i wyczyszczając srebro, i oczyści syny Lewiego, i przepławi je jako złoto i jako srebro, i będą ofiarować Panu dar w sprawiedliwości.

I ukazały [dostrzegli] im [on, ona, to ono] rozdzielające [ulegające podziałowi] języki jakby ognia [słońca, ciepła, błyskawicy] i spoczął po jednym każdym (z) nich.

I zostali napełnieni wszyscy Tchnieniem [duchem, wiatrem oddechem] świętym, i zaczęli [rozpoczęli] mówić innymi językami tak, jak Tchnienie dało mówić im.

W ostatnich dniach - mówi Bóg - wyleję Tchnienie moje na wszelkie ciało, i będą prorokowali synowie wasi i córki wasze, młodzieńcy wasi widzenia mieć będą, a starcy - sny. 

i rzeczywiście [prawdziwie, naprawdę] na niewolników [sług] moich i na niewolnice [służące] moje w dniach tych wyleję z Tchnienia [ducha, powiewu] i będą przemawiać [prorokować].