Zostanie wydany w ręce pogan, będzie wyszydzony, zelżony i opluty; 

Dopóki z nimi byłem, zachowywałem ich w Twoim imieniu, które Mi dałeś, i ustrzegłem ich, a nikt z nich nie zginął z wyjątkiem syna zatracenia, aby się spełniło Pismo. 

 A obok krzyża Jeszu stały: Matka Jego i siostra Matki Jego, Maria, żona Kleofasa, i Maria Magdalena. 

 Następnie rzekł do ucznia: "Oto Matka twoja". I od tej godziny uczeń wziął Ją do siebie. 

 Stało tam naczynie pełne octu. Nałożono więc na hizop gąbkę pełną octu i do ust Mu podano. 

Ponieważ był to dzień Przygotowania, aby zatem ciała nie pozostawały na krzyżu w szabat - ów bowiem dzień szabatu był wielkim świętem - Judejczycy prosili Piłata, aby ukrzyżowanym połamano golenie i usunięto ich ciała.

Lecz gdy podeszli do Jeszu i zobaczyli, że już umarł, nie łamali Mu goleni, 

 Zaświadczył to ten, który widział, a świadectwo jego jest prawdziwe. On wie, że mówi prawdę, abyście i wy wierzyli. 

 I znowu na innym miejscu mówi Pismo: Będą patrzeć na Tego, którego przebili. 

Ale Bóg wskrzesił Go z martwych, 

Ktobykolwiek z domu Izraelskiego zabił wołu, albo owcę, albo kozę w obozie, albo kto by zabił za obozem,

Synowie tedy Izraelscy przywiodą ofiary swoje, które zabijali na polu; przywiodą je Panu do drzwi namiotu zgromadzenia, do kapłana; a tak niechaj sprawują ofiary spokojne Panu.

I nie będą ofiarować więcej ofiar swych dyjabłom, z którymi cudzołożyli; ta ustawa wieczna będzie im w narodziech ich.

A do drzwi namiotu zgromadzenia nie przywiódłby jej, aby ją ofiarował Panu, wytracony będzie człowiek ten z ludu swego.

Albowiem dusza wszelkiego ciała we krwi jego jest; a Ja dałem ją wam na ołtarz ku oczyszczeniu dusz waszych; bo krew jest, która duszę oczyszcza.

I ktobykolwiek z synów Izraelskich, albo z przychodniów, którzy są gośćmi między wami, goniąc ułowił jakie zwierzę albo ptaka, co się godzi jeść, tedy krew z niego wypuści, i zasypie ją piaskiem.

Jeźliby też kto jadł co zdechłego, albo od zwierza rozszarpanego, tak w domu zrodzony, jako przychodzieó, tedy upierze szaty swoje i omyje się wodą, a nieczystym będzie aż do wieczora; potem czysty będzie.

Jeźliby powstał świadek kłamliwy przeciw komu, świadcząc przeciw niemu, że odstąpił od Boga:

I będą się pilnie wywiadowali sędziowie; a obacząli, że świadek on jest świadkiem fałszywym, kłamstwo powiadając na brata swego,

Natomiast każda dusza [osoba], która {jeśli} nie posłucha [odbierze słuchu] tego proroka [przemawiającego], będzie unicestwiona [zniszczona, wykreślona] z narodu [spośród ludu].

I odpocznie na nim Duch Paóski, Duch mądrości i rozumu, Duch rady i mocy, Duch umiejętności i bojaźni Paóskiej.

Ale będzie ubogich sądził w sprawiedliwości, a w prawości będzie karał cichych na ziemi. I uderzy ziemię rózgą ust swoich, a duchem warg swoich zabije niezbożnika.

I będzie mieszkał wilk z barankiem, a lampart z koźlęciem będzie leżał; także cielę i szczenię lwie, i karmne bydła pospołu będą, a małe dziecię rządzić ich będzie.

A dziecię ssące będzie grało nad dziurą żmijową; a to, które odstawione jest, wpuści rękę swoję do dziury bazyliszkowej.

I stanie się dnia onego, że się za korzeniem Isajego, który stanie za chorągiew narodom, poganie pytać będą; albowiem odpocznienie jego sławne będzie.

Mówcie do serca Jeruzalemu: ogłaszajcie mu, że się już dopełnił czas postanowiony jego, że jest odpuszczona nieprawość jego, i że wziął z ręki Paóskiej w dwójnasób za wszystkie grzechy swoje.

Każda dolina niech podniesiona będzie, a każda góra i pagórek niech poniżony będzie; co jest krzywego, niech się wyprostuje, a miejsca nierówne niech będą równiną.

Głos mówiącego: Wołaj. I rzekł: Cóż mam wołać? To: Wszelkie ciało jest trawa, a wszystka zacność jego jako kwiat polny.

Trawa usycha, kwiat opada; ale słowo Boga naszego trwa na wieki.

Oto panujący Pan przyjdzie przeciwko mocnemu, a ramię jego panować będzie nad nim; oto zapłata jego z nim, a dzieło jego przed nim.

Nie będzie wołał, ani się będzie wywyższał, ani będzie słyszany na ulicy głos jego.

Nie zamroczy się, ani ustanie, dokąd nie wykona sądu na ziemi, a nauki jego wyspy oczekiwać będą.

I uczynił usta moje jako miecz ostry, w cieniu ręki swej zakrył mię, a uczyniwszy mię strzałą wypolerowaną, do sajdaku swego schował mię;

A Jam rzekł: Nadarmom pracował, próżnom i daremnie zniszczył siłę moję; wszakże sąd mój jest u Pana, a praca moja u Boga mego.

I rzekł: Małoby mi to było, abyś mi był sługą ku podźwignieniu pokoleó Jakóbowych, i ku nawróceniu ostatków z Izraela; przetoż dałem cię za światłość poganom, abyś był zbawieniem mojem aż do koóczyn ziemi.

Tak mówi Pan: Czasu przyjemnego wysłucham cię, a w dzieó zbawienia poratuję cię; nadto strzedz cię będę, i dam cię za przymierze ludowi, abyś utwierdził ziemię, a podał w osiadłość dziedzictwa spustoszałe;

Obłoczę niebiosa w ciemności, a wór daję za odzienie ich.

Panujący Pan otwiera mi uszy, a Ja się nie sprzeciwiam, ani się na wstecz wracam.

Jako wiele ich zdumieją się nad nim, że przemierzła jest nad innych ludzi osoba jego, a kształt jego nad synów ludzkich:

Bo wyrósł jako latorostka przed nim, a jako korzeó z ziemi suchej, nie mając kształtu ani piękności; i widzieliśmy go; ale nic nie było widzieć, czemubyśmy go żądać mieli.

 Naprawdę nasze słabości On poniósł, nasz ból dźwigał, a nam się wydawało, że został dotknięty, uderzony, że Bóg się nim zajął. 

 Wszyscy jak owce zbłądziliśmy, każdy na drogę swoją obrócił się, a JHWH dotknął Go przewrotnością [buntowniczością] nas wszystkich. 

Z więzienia i z sądu wyjęty jest; przetoż rodzaj jego któż wypowie? Albowiem wycięty jest z ziemi żyjących, a zraniony dla przestępstwa ludu mojego;

Takci się Panu upodobało zetrzeć go, i niemocą utrapić, aby położywszy ofiarą za grzech duszę swą, ujrzał nasienie swoje, przedłużył dni swoich; a to, co się podoba Panu, przez rękę jego aby się szczęśliwie wykonało.

Dlatego dam mu w dziedzictwo wielu, aby rozdzielił łupy z mocarzami, ponieważ wylał na śmierć duszę swoją, a z przestępcami policzony będąc, on sam grzech wielu poniósł, i za buntownikami się wstawił. 

Abym ogłosił miłościwy rok Paóski, i dzieó pomsty Boga naszego; abym cieszył wszystkich płaczących;

- A ty dowiedz się i zrozum, że od wyjścia słowa o przywróceniu i odbudowie Jeruszalem aż do Pomazańca wodza będzie siedemdziesiąt siedem i sześćdziesiąt dwa; powróci, gdy odbudowany będzie plac i mur, a wówczas wyczerpie się czas. 

- Przymierze rozszerzy się na wielu i znowu powróci; rozbudowane zostanie w szerz i wzdłuż. A gdy wypełnią się właściwe okresy, po siedemdziesięciu siedmiu okresach i sześćdziesięciu dwóch latach, kiedy wojna dobiegnie kresu, ohyda pustki się skończy, ponieważ przymierze nabierze mocy na wiele tygodni. Na końcu tygodnia usunięta zostanie ofiara pokarmowa i płynna. W świątyni trwać będzie ohyda spustoszenia aż do końca, ale spustoszeniu zostanie położony kres. 

Potem ostawiwszy Loruchamę znowu poczęła i porodziła syna.

Wszakże liczba synów Izraelskich będzie jako piasek morski, który ani zmierzony ani zliczony być może; i stanie się, że miasto tego, co im rzeczono: Nie jesteście wy ludem moim, rzeczono im będzie: Wyście synami Boga żyjącego.

Nawet i na sługi i na służebnice wyleję w one dni Ducha mego.

Słoóce obróci się w ciemność, a miesiąc w krew, pierwej niż dzieó Paóski wielki a straszny przyjdzie.

Przetoż choć ich wyda w rozproszenie aż do czasu, któregoby rodząca porodziła, wszakże ostatek braci jego nawrócą się z synami Izraelskimi.

I będzie taki pokój, że gdy Assyryjczyk wtargnie w ziemię naszę, i gdy podepcze pałace nasze, tedy wystawimy przeciw niemu siedmiu pasterzy, i ośmiu książąt z ludu.

Mojeć jest srebro, i moje złoto, mówi Pan zastępów.

Rzekłem tedy: Nie będęć was pasł; co zdycha, niech zdechnie, a co ma być wygładzone, niech będzie wygładzone, a które pozostaną, niech pożera mięso jedna drugiej.

A dnia onego, gdy wzruszone było, pewnie poznali nędzni z trzody, którzy się na mię oglądali, że to słowo Paóskie.

Zatem rzekł Pan do mnie: Porzuć je przed garncarza; zacnaż to zapłata, którąm jest od nich tak drogo oszacowany! Wziąłem tedy trzydzieści srebrników, a porzuciłem je w domu Paóskim przed garncarza.

Lecz któż będzie mógł znieść dzieó przyjścia jego? I kto się ostoi, gdy on się okaże? Bo on jest jako ogieó roztapiający, i jako mydło blecharzów.

A podepczecie niezbożne, tak, że będą jako proch pod nogami waszemi w dzieó, który Ja uczynię, mówi Pan zastępów.

Oto, Ja wam poślę Elja proroka, pierwej niż przyjdzie on wielki i straszny dzień Pański,

 Ustawili (się) królowie ziemi i władcy (w) radzie razem przeciw JHWH i przeciw Jego Namaszczonemu.

Kto zasiada w niebiosach zaśmieje (się), Pan wyśmieje ich.

Mówiąc: Jamci postanowił króla mojego nad Syonem, górą świętą moją.

Żądaj odemnie, a dam ci narody dziedzictwo twoje; a osiadłość twoję, granice ziemi.

Terazże tedy zrozumiejcie, królowie, nauczcie się sędziowie ziemi!

Pocałujcie syna, by się snać nie rozgniewał, i zginęlibyście w drodze, gdyby się najmniej zapaliła popędliwość jego. Błogosławieni wszyscy, którzy w nim ufają.

Bo nie zostawisz duszy mojej w grobie, ani dopuścisz świętemu twemu oglądać skażenia.

Boże mój! Boże mój! czemuś mię opuścił? oddaliłeś się od wybawienia mego, od słów ryku mego.

Aleś ty Święty, mieszkający w chwałach Izraelskich.

Do ciebie wołali, a wybawieni są; w tobie nadzieję mieli, a nie byli pohaóbieni.

Wszyscy, którzy mię widzą, szydzą ze mnie; wykrzywiają gębę, chwieją głową, mówiąc:

Aleś ty jest, któryś mię wywiódł z żywota, czyniąc mi dobrą nadzieję jeszcze u piersi matki mojej.

Nie oddalajże się odemnie; albowiem utrapienie bliskie jest, a niemasz, ktoby ratował.

Otworzyły na mię gębę swą jako lew szarpający i ryczący.

Wyschła jako skorupa moc moja, a język mój przysechł do podniebienia mego; nawet w prochu śmierci położyłeś mię.

Zliczyłbym wszystkie kości moje; lecz oni na mię patrząc, przypatrują mi się.

Ale ty, Panie! nie oddalaj się: mocy moja! na ratunek mój pospiesz.

Wybaw mię z paszczęki lwiej, a od rogów jednorożcowych wyzwól mię.

Mówiąc: Którzy się boicie Pana, chwalcie go; wszystko potomstwo Jakóbowe wysławiajcie go, a niech się go boi wszystko nasienie Izraelskie.

O tobie chwała moja w zgromadzeniu wielkiem; śluby moje oddam przed tymi, którzy się ciebie boją.

Wspomną i nawrócą się do Pana wszystkie granice ziemi, i kłaniać się będą przed obliczem twojem wszystkie pokolenia narodów.

Wszyscy bogaci ziemi będą jeść, i upadać przed nim, przed oblicznością jego kłaniać się będą wszyscy zstępujący w proch, i którzy duszy swej żywo zachować nie mogą.

Ofiary i obiaty nie chciałeś, aleś mi przekłół uszy; całopalenia i ofiary za grzech nie żądałeś.

Wybaw mię, o Boże! boć przyszły wody aż do duszy mojej.

Spracowałem się wołając, wyschło gardło moje; ustały oczy moje, gdym oczekiwał Boga mojego.

Boże! ty znasz głupstwo moje, a występki moje nie są tajne przed tobą.

Bo dla ciebie ponoszę urąganie, a zelżywość okryła oblicze moje.

Przeto, że gorliwość domu twego zżarła mię, a urąganie urągających tobie przypadło na mię.

Gdym wziął na się wór miasto szaty, byłem u nich przypowieścią.

Ale jaobracam modlitwę moję do ciebie, Panie! czas jest upodobania twego; o Boże! według wielkości miłosierdzia twego wysłuchajże mię, dla prawdy zbawienia twego.

Aby mię nie zatopiły strumienie wód, i nie pożarła głębia i nie zawarła nademną studnia wierzchu swego.

Nie zakrywajże oblicza twego od sługi swego, bom jest w utrapieniu; pośpieszże się, wysłuchaj mię.

Ty znasz pohaóbienie moje, i zelżywość moję, i wstyd mój: przed tobąć są wszyscy nieprzyjaciele moi.

Owszem, miasto pokarmu podali mi żółć, a w pragnieniu mojem napoili mię octem.

Niech się zaćmią oczy ich, aby nie widzieli, a biodra ich niech się zawżdy chwieją.

Niech będzie mieszkanie ich puste, w namiotach ich niech nikt nie mieszka.

Przydajże nieprawość ku nieprawości ich, a niech nie przychodzą do sprawiedliwości twojej.

Jamci utrapiony, i zbolały; lecz zbawienie twoje, Boże! na miejscu bezpiecznem postawi mię.

A będzie to przyjemniejsze Panu, niżeli wół albo cielec rogaty z rozdzielonemi kopytami.

Iż wysłuchiwa Pan ubogich, a więźniami swymi nie gardzi.

Bógci zaiste zachowa Syon, i pobuduje miasta Judzkie; i będą tam mieszkać, a ziemię tę dziedzicznie otrzymają.

Aby sądził lud twój w sprawiedliwości, a ubogich twoich w prawości.

Będzie sądził ubogich z ludu, a wybawi synów ubogiego; ale gwałtownika pokruszy.

Jako zstępuje deszcz na pokoszoną trawę, a deszcz kroplisty skrapiający ziemię:

Będzie panował od morza aż do morza, i od rzeki aż do koóczyn ziemi.

Królowie od morza i z wysep dary mu przyniosą; królowie Sebejscy i Sabejscy upominki oddadzą.

Albowiem wyrwie ubogiego wołającego, i nędznego, który nie ma pomocnika.

Od zdrady i gwałtu wybawi duszę ich; bo droga jest krew ich przed oczyma jego.

Gdy się wrzuci garść zboża do ziemi na wierzchu gór, zaszumi jako Liban urodzaj jego, a mieszczanie zakwitną jako zioła polne.

Błogosławiony Pan Bóg, Bóg Izraelski, który sam cuda czyni.

A tuć się koóczą modlitwy Dawida, syna Isajego.

Panie, Boże zbawienia mego! we dnie i w nocy wołam do ciebie.

Bo nasycona jest utrapieniem dusza moja, a żywot mój przybliżył się aż do grobu.

Policzony jestem między umarłymi; jestem jako pobici, leżący w grobie, na których więcej nie pamiętasz, którzy są od ręki twojej wytraceni.

Doległa mię zapalczywość twoja, a wszystkiemi nawałnościami twemi przytłoczyłeś mię. Sela.

Oko moje zemdlało od utrapienia mego; wzywam cię, Panie! na każdy dzieó, wyciągając do ciebie ręce moje.

Izali opowiadane będzie w grobie miłosierdzie twoje? a prawda twoja w zginieniu?

Lecz ja, Panie! do ciebie wołam, a z poranku uprzedza cię modlitwa moja.

Jamci utrapiony, i prawie już umierający od gwałtu; ponoszę strachy twoje, i trwożę sobą.

Ogarniają mię jako woda przez cały dzieó; otaczają mię gromadno.

Oddawają mi złem za dobre; a nienawiścią za miłość moję.

Gdy przed sądem stanie, niech wynijdzie potępionym, a modlitwa jego niech się w grzech obróci.

Niech dzieci jego będą sierotami, a żona jego wdową.

Niech lichwiarz załapi wszystko, co jest jego, a niech obcy rozchwycą pracę jego.

Potomkowie jego niech z korzenia wycięci będą; w drugiem pokoleniu niech będzie wygładzone imię ich.

Niech będą przed Panem ustawicznie, ażby wygładził z ziemi pamiątkę ich,

Ponieważ umiłował przeklęstwo, niechże przyjdzie na niego; niechciał błogosławieóstwa niechże będzie oddalone od niego.

Niech mu to będzie jako płaszcz do przodziania, a jako pas dla ustawicznego opasywania.

Laskę [berło] mocy twojej pośle JHWH z Syjonu, mówiąc: Panuj pośród nieprzyjaciół twoich.

Przysiągł JHWH, a nie będzie tego żałował, mówiąc: Tyś jest kapłanem na wieki według porządku Melchizedeka.

Będzie sądził narody, i wszystko napełni trupami; potłucze głowę nad wielą ziem panującą.