Lecz On im odpowiedział: «Idźcie i powiedzcie temu lisowi: Oto wyrzucam złe tchnienia i dokonuję uzdrowień dziś i jutro, a trzeciego dnia będę u kresu. 

I zastawili sidła ci, którzy szukają duszy mojej; a którzy mi szukają złego, mówili przewrotnie, i zdrady przez cały dzieó zmyślali.

Alem ja niby głuchy nie słyszał, a jako niemy, który ust swoich nie otwiera.

(Przedniejszemu śpiewakowi Jedytunowi psalm Dawidowy.)

Rzekłem: Będę strzegł dróg moich, abym nie zgrzeszył językiem swym; włożę munsztuk w usta moje, póki niepobożny będzie przedemną.

Przetoż od wszystkich przestępstw moich wybaw mię; na pośmiech głupiemu nie dawaj mię.

Uciśniony jest i utrapiony, a nie otworzył ust swoich; jako baranek na zabicie wiedziony był, i jako owca przed tymi, którzy ją strzygą, oniemiał, i nie otworzył ust swoich.

Nie dawajcie psom tego, co święte, i nie rzucajcie swych pereł przed świnie, by ich nie podeptały nogami, i obróciwszy się, was nie poszarpały. 

On jednak nie odpowiedział mu na żadne pytanie, tak że namiestnik bardzo się dziwił. 

 A czytał ten urywek Pisma: Prowadzą Go jak owcę na rzeź, i jak baranek, który milczy, gdy go strzygą, tak On nie otwiera ust swoich. 

Któremu gdy złorzeczono, nie odzłorzeczył; gdy cierpiał, nie groził, ale poruczył krzywdę temu, który sprawiedliwie sądzi.