Co gdy usłyszał Ruben, chciał go wybawić z rąk ich, mówiąc: Nie zabijajmy go.

Nad to rzekł do nich Ruben: Nie wylewajcie krwi, ale wrzućcie go w tę studnią, która jest na puszczy, a ręki nie ściągajcie naó. A to mówił, aby go wybawił z rąk ich, i powrócił go ojcu swemu.

I mówili jeden do drugiego: Zaprawdęśmy zgrzeszyli przeciwko bratu naszemu; bo widząc utrapienie duszy jego, gdy się nam modlił, nie wysłuchaliśmy go; dla tegoż przyszedł na nas ten kłopot.

Odpowiedział im tedy Ruben, mówiąc: Izalim wam nie mówił temi słowy: Nie grzeszcie przeciw pacholęciu? a nie usłuchaliście; otóż teraz krwi jego z rąk naszych szukają.

Nie udawaj się za wielkością do złego, i nie mów tak za sprawą, cobyś się nakłonił za wielą ich ku podwróceniu sądu.

 Synu mój, jeśli (cię) namawiają grzesznicy, nie zgadzaj (się).

 Nie mówcie: 'Spisek!' o wszystkim, o czym ten lud mówi: 'Spisek!', a tego, co wzbudza ich bojaźń, nie bójcie się ani przed tym nie drżyjcie. 

Był niektóry mąż z Ramataim Sofim, z góry Efraim, któremu było imię Elkana, syn Jerohama, syna Elihu, syna Tuhu, syna Suf, Efratejczyka.

 I dodał: «Jeszu, wspomnij na mnie, gdy przyjdziesz do swego królestwa». 

A żył w Jeruszalem człowiek, imieniem Symeon. Był to człowiek prawy i pobożny, wyczekiwał pociechy Iszraela, a Tchnienie Święte spoczywało na nim.

Przyszedłszy w tej właśnie chwili, sławiła Boga i mówiła o Nim wszystkim, którzy oczekiwali wyzwolenia Jeruszalem. 

Zbawienia twego oczekiwam, Panie!

przyszedł Josef z Arymatei, poważny członek Rady, który również wyczekiwał królestwa Bożego. Śmiało udał się do Piłata i poprosił o ciało Jeszu.