Razci rzekł Bóg, dwakrociem to słyszał, iż moc jest Boża,

A ku rozmnożeniu tego paóstwa i pokoju, któremu koóca nie będzie, usiądzie na stolicy Dawidowej, i na królestwie jego, aż je postanowi i utwierdzi w sądzie i w sprawiedliwości, odtąd aż na wieki. Uczyni to zawisna miłość Pana zastępów.

Posłał Pan słowo do Jakóba, a upadło w Izraelu.

Ale wyjdzie rószczka ze pnia Isajego, a latorostka z korzenia jego wyrośnie.

Oto idą dni, mówi Pan, których wzbudzę Dawidowi latorośl sprawiedliwą, i będzie królował król, a poszczęści mu się; sąd zaiste i sprawiedliwość będzie czynił na ziemi.

 A (za) wychodzącym stamtąd Jeszu, podążali dwaj niewidomi krzyczący i mówiący: "Zlituj się nad nami, Synu Dawida!"

A wszystkie tłumy pełne były podziwu i mówiły: «Czyż nie jest to Syn Dawida?» 

 A oto niewiasta Kananejska z granic tych wyszedłszy, krzyczała {do Niego}, mówiąc: "Zlituj się (nade) mną Panie, Synu Dauida; córka moja (jest) źle z demonizowana. 

 A tłumy, które Go poprzedzały i które szły za Nim, wołały głośno: Hosanna Synowi Dawida! Błogosławiony Ten, który przychodzi w imię Pańskie! Hosanna na wysokościach! 

Lecz arcykapłani i uczeni w Piśmie - widząc cuda, które uczynił, i dzieci wołające w świątyni: «Hosanna Synowi Dawida» - oburzyli się 

«Co sądzicie o Mesjaszu? Czyim jest synem?» Odpowiedzieli Mu: «Dawida».

 Rzekł Pan do Pana mego: Siądź po prawicy mojej, aż położę Twoich nieprzyjaciół pod stopy Twoje. 

o Synu Jego, który stał się  [urodził] z nasienia [jako potomek] Dawida według ciała. 

 Ja, Jeszu, wysłałem Posła [anioła] mojego, (by) zaświadczyć wam to w zgromadzeniach. Ja jestem korzeń i ród Dauida, gwiazda lśniąca poranna".