Gdy w Otchłani, pogrążony w mękach, podniósł oczy, ujrzał z daleka Abrahama i Łazarza na jego łonie. 

Wspomina córka Jeruzalemska we dni utrapienia swego i kwilenia swego na wszystkie uciechy swoje, które miewała ode dni dawnych, gdy pada lud jej od ręki nieprzyjacielskiej, nie mając, ktoby jej ratował; widząc ją nieprzyjaciele naśmiewali się z są batów jej.

Ty, też, Balsazarze, synu jego! nie upokorzyłeś serca swego, chociażeś to wszystko wiedział.

Owszem, przeciwko Panu nieba podniosłeś się, i naczynie domu jego przyniesiono przed cię; a ty i książęta twoi, żony twoje, i założnice twoje, piliście wino z niego; nadto bogi srebrne i złote, miedziane, żelazne, drewniane, i kamienne, którzy nie widzą, ani słyszą, i nic nie wiedzą, chwaliłeś, a Boga, w którego ręku jest tchnienie twoje, i u którego są wszystkie drogi twoje, nie uczciłeś.

Tejże nocy zabity jest Balsazar, król Chaldejski.

 Gdzie robak ich nie umiera, a ogień nie gaśnie.

Natomiast biada wam, bogaczom, bo odebraliście już pociechę waszą. 

Trawią w dobrem dni swoje, a we mgnieniu oka do grobu zstępują.

Którzy mawiają Bogu: Odejdź od nas; bo dróg twoich znać nie chcemy.

Gdyż on był napełnił dobrem domy ich; (ale rada niepobożnych daleka jest odemnie.)

Wyrwij mię od ludzi ręką twoją, o Panie! od ludzi tego świata, których dział jest w tym żywocie, a których brzuch z szpiżarni twojej napełniasz, skąd nasyceni bywają, i synowie ich, a zostawiają ostatki swoje dzieciom swoim.

Widziałem niezbożnika nader wyniosłego, a rozłożonego jako drzewo zielone samorosłe;

Ale przeminął, a oto go nie było; szukałem go, alem go znaleść nie mógł.

Bo widzimy, iż i mądrzy umierają, głupi i szalony zarówno giną, a zostawiają, obcym bogactwa swoje.

Wystąpiły od tłustości oczy ich, a więcej mają nad pomyślenie serca.

Albowiem, oto ci niezbożnymi będąc, mają pokój na świecie, i nabywają bogactw.

Ponieważ mię cały dzieó biją, a karanie cierpię na każdy poranek.

Chciałemci tego rozumem doścignąć, ale mi się tu trudno zdało;

Zprawdęś ich na miejscach śliskich postawił, a podajesz ich na spustoszenie.

 Ponieważ zamysł ciała nieprzyjacielem (jest) dla Boga; bo się postanowieniu Bożemu nie poddaje, gdyż też i nie może.

Których koniec jest zatracenie, których Bóg jest brzuch, a chwała w haóbie ich, którzy się o rzeczy ziemskie starają.

 Nie miłujcie świata ani (tego) na świecie; jeśli kto miłuje świat, nie jest miłość Boga w nim.

U bramy jego pałacu leżał żebrak okryty wrzodami, imieniem Łazarz. 

 To wam powiedziałem, abyście pokój we Mnie mieli. Na świecie doznacie ucisku, ale miejcie odwagę: Jam zwyciężył świat».

Umacniając dusze uczniów, zachęcając do wytrwania w wierze, bo przez wiele ucisków trzeba nam wejść do królestwa Bożego. 

Aby się żaden nie poruszał w tych uciskach; gdyż sami wiecie, żeśmy na to wystawieni.

Raczej sobie obrawszy złe rzeczy cierpieć z ludem Bożym, niżeli doczesną mieć z grzechu rozkosz,

 I powiedziałem mu: "Panie [mój], ty wiesz". I rzekł do mnie: "(To) ci, (którzy) przychodzą z ucisku wielkiego i wymyli (długie) szaty, i wybielili je we krwi Baranka.