Kiedy zbliżał się do Jerycha, jakiś niewidomy siedział przy drodze i żebrał.

 Powiedzieli mu, że Jeszu z Nazaretu przechodzi. 

Ci, co szli na przedzie, nastawali na niego, żeby umilkł. Lecz on jeszcze głośniej wołał: «Jeszu, Synu Dawida, ulituj się nade mną!»

«Co chcesz, abym ci uczynił?» Odpowiedział: «Panie, żebym przejrzał». 

Natychmiast przejrzał i szedł za Nim, wielbiąc Boga. Także cały lud, który to widział, oddał chwałę Bogu. 

Wzbudza z prochu ubogiego, a z gnoju podnosi żebraka, aby je posadził z książęty, a dał im stolicę chwalebną osiadać; albowiem Paóskie są grunty ziemi, a na nich założył świat.

 Niech zaś brat uniżony chlubi się swoim wywyższeniem,

Słuchajcie, bracia moi mili! azaż Bóg nie obrał ubogich na tym świecie, aby byli bogatymi w wierze i dziedzicami królestwa, które obiecał tym, którzy go miłują?

 Był pewien chory, Łazarz z Betanii, z miejscowości Marii i jej siostry Marty. 

I pewien mężczyzna [człowiek] kaleka [niezdolny do chodzenia] od łona [wnętrza] matki swojej był [istniał], noszony [przenoszony], którego umieszczali [stawiali] codziennie przy bramie [drzwiach, wejściu] świątyni, nazywanej [zwanej] Piękną [Ładną], by prosić [żebrać] o jałmużnę [miłosierdzie, pomoc] od tych, którzy wchodzili [przechodzili] do świątyni.

Pragnął on nasycić się odpadkami ze stołu bogacza; nadto i psy przychodziły i lizały jego wrzody.

Wszedłszy tedy szatan od oblicza Paóskiego, zaraził Ijoba wrzodem złym od stopy nogi jego aż do wierzchu głowy jego;

Bliski jest Pan tym, którzy są skruszonego serca, a utrapionych w duchu zachowuje.

Ponieważ mię cały dzieó biją, a karanie cierpię na każdy poranek.

Od stopy nogi aż do wierzchu głowy niemasz na nim nic całego; rana i siność, i rany zagniłe nie są wyciśnione, ani zawiązane, ani olejkiem odmiękczone.

 Balsamu [maści] brak w Gilead? Czy uzdrowiciela [terapeuty, odświeżacza] nie ma tam? Bo z  powodu jakiego nie postępuje powrót do zdrowia córy ludu?