Lecz on, chcąc się usprawiedliwić, zapytał Jeszu: «A kto jest moim bliźnim?» 

Na to rzekł Pan do niego: «Właśnie wy, faryzeusze, dbacie o czystość zewnętrznej strony kielicha i misy, a wasze wnętrze pełne jest zdzierstwa i niegodziwości. 

 Faryzeusz stanął i tak w duszy się modlił: "Boże, dziękuję Ci, że nie jestem jak inni ludzie, zdziercy, oszuści, cudzołożnicy, albo jak i ten celnik.

On odrzekł: «Od młodości przestrzegałem tego wszystkiego».

 Śledzili Go więc i nasłali na Niego szpiegów. Ci udawali pobożnych i mieli podchwycić Go w mowie, aby Go wydać pierwszyźnie i władzy namiestnika.

 Objadają oni domy wdów i dla pozoru długo się modlą. Ci tym surowszy dostaną wyrok». 

Większa część ludzi przechwala się uczynnością swoją; ale w samej rzeczy, któż takiego znajdzie?

Kiedy więc dajesz jałmużnę, nie trąb przed sobą, jak obłudnicy czynią w synagogach i na ulicach, aby ich ludzie chwalili. Zaprawdę, powiadam wam: ci otrzymali już swoją nagrodę. 

 Gdy się modlicie, nie bądźcie jak obłudnicy. Oni lubią w synagogach i na rogach ulic wystawać i modlić się, żeby się ludziom pokazać. Amen, powiadam wam: otrzymali już swoją nagrodę.

Kiedy pościcie, nie bądźcie posępni jak obłudnicy. Przybierają oni wygląd ponury, aby pokazać ludziom, że poszczą. Zaprawdę, powiadam wam: już odebrali swoją nagrodę. 

Wszystkie swe uczynki spełniają w tym celu, żeby się ludziom pokazać. Rozszerzają swoje filakterie i wydłużają frędzle u płaszczów. 

Biada wam, uczeni w Piśmie i faryzeusze, obłudnicy! Bo dbacie o czystość zewnętrznej strony kubka i misy, a wewnątrz pełne są one zdzierstwa i niepowściągliwości. 

Biada wam, uczeni w Piśmie i faryzeusze, obłudnicy! Bo podobni jesteście do grobów pobielanych, które z zewnątrz wyglądają pięknie, lecz wewnątrz pełne są kości trupich i wszelkiego plugastwa.

Przez uczynki prawa nie będzie usprawiedliwione żadne ciało przed Nim, gdyż przez prawo jest poznanie grzechu.

 Abraham, nasz ojciec, (czy) nie z uczynków (został) usprawiedliwiony, gdy ofiarował swego syna Iszaaka na ołtarzu?

 I wypełniło się Pismo, mówiące: Uwierzył zaś Awraam Bogu, i doliczono mu (to) do sprawiedliwości, i przyjacielem Boga (został) nazwany.

 Podobnie zaś i Rachab, prostytutka, (czy) nie z uczynków (została) usprawiedliwiona, podejmując posłów i inną drogą wypuszczając? 

 Powiedział JHWH do [Bóg] Samuela: Nie wypatruj wyglądu jego, lub wysokości wzrostu jego, gdyż spuszczam [odrzucam], ponieważ nie (Ja) jak widzi człowiek, gdyż człowiek patrzy (na) okazałość, a JHWH patrzy w serce.

Wiemci ja, Boże mój! iż ty doświadczasz serc a kochasz się w szczerości; przetoż ja w szczerości serca mego, ochotniem pofiarował to wszystko, nawet i lud twój, który się tu znalazł, widziałem z weselem i z ochotą ofiarujący tobie.

Ty wysłuchaj z nieba, z miejsca mieszkania twego, a odpuść i oddaj każdemu według wszystkich dróg jego, które znasz w sercu jego, (bo ty, ty sam znasz serca synów ludzkich.)

Pan będzie sądził narody. Osądźże mię, Panie! według sprawiedliwości mojej, i według niewinności mojej, która jest przy mnie.

Przedniejszemu śpiewakowi psalm Dawidowy. Panie! doświadczyłeś i doznałeś mię.

Tedy znasz siedzenie moje, i powstanie moje, wyrozumiewasz myśli moje z daleka.

 Ja, Pan, badam serce i doświadczam nerki, bym mógł każdemu oddać stosownie do jego postępowania, według owoców jego uczynków.

i nie potrzebował niczyjego świadectwa o człowieku. Sam bowiem wiedział, co w człowieku się kryje.

Powiedział mu po raz trzeci: «Szymonie, synu Jana, czy kochasz Mnie?» Zasmucił się Piotr, że mu po raz trzeci powiedział: «Czy kochasz Mnie?» I rzekł do Niego: «Panie, Ty wszystko wiesz, Ty wiesz, że Cię kocham». Rzekł do niego Jeszu: «Paś owce moje! 

On [ona, ono, to] w pewnym sensie jakby [wprawdzie, coprawda] zatem [więc, wtedy] nabył [wygrał, posiadł] miejsce  [kawałek ziemi, pole, nieruchomość, posiadłość] z wynagrodzenia [zapłaty, nagrody] niesprawiedliwości [krzywdy] na oślep [twarzą do przodu lub w dół] zaistniało [wydarzyło się] roztrzaskał [pękł, rozerwał z hukiem] wpół [środkowy, pomiędzy], a [i] wytrysnęły [wylały, rozsypały] wszystkie wnętrzności jego.

Bóg, który zna serca, zaświadczył na ich korzyść, dając im Tchnienie Święte tak samo jak nam. 

Przeto nie sądźcie przedwcześnie, dopóki nie przyjdzie Pan, który rozjaśni to, co w ciemnościach ukryte, i ujawni zamiary serc. Wtedy każdy otrzyma od Boga pochwałę. 

i dzieci jej porażę śmiercią. A wszystkie Społeczności Powołanych poznają, że Ja jestem Ten, co przenika nerki i serca; i dam każdemu z was według waszych czynów. 

Bo się chlubi niezbożnik w pożądliwościach duszy swojej, a łakomy błogosławi sobie a draźni Pana.

Ale człowiek we czci nie zostaje, podobnym będąc bydlętom, które giną.

Bo umierając nie weźmie nic z sobą, ani za nim zstąpi sława jego.

Obrzydliwością jest Panu każdy wyniosłego serca; który choć sobie innych na pomoc weźmie, nie ujdzie pomsty.

Słuchajcie słowa Paóskiego, książęta Sodemscy! przyjmujcie w uszy zakon Boga naszego, ludzie Gomorscy!

Gdy przychodzicie, abyście się okazywali przed twarzą moją, któż tego żądał z rąk waszych, abyście deptali sieni moje?

Nowych miesięcy waszych, i uroczystych świąt waszych nienawidzi dusza moja; stały mi się ciężarem; upracowałem się nosząc je.

Mam w nienawiści i odrzuciłem uroczyste święta wasze, ani się kocham w ofiarach zgromadzenia waszego.

Bo jeźli mi ofiarować będziecie całopalenia, i śniedne ofiary wasze, nie przyjmę ich, a na spokojne ofiary tłustych bydeł waszych nie wejrzę.

Owszem, pyszne mamy za błogosławione, ponieważ się ci budują, którzy czynią niezbożność, a którzy kuszą Boga, zachowani bywają.

ale wnętrze serca człowieka o nienaruszalnym spokoju i łagodności ducha, który jest tak cenny wobec Boga.

 Podobnie młodsi, poddajcie (się) starszym, wszyscy zaś wzajemnie pokorą owińcie (się). Bóg, hardym sprzeciwia się, uniżonym zaś daje łaskę.