jak jest napisane w księdze mów proroka Izajasza: Głos wołającego na pustyni: Przygotujcie drogę Panu, prostujcie ścieżki dla Niego! Każda dolina niech będzie wypełniona, 

I wszyscy ludzie ujrzą Zbawienie Boże. 

Wtedy zwołał Dwunastu, dał im moc i władzę nad wszystkimi złymi tchnieniami i władzę leczenia chorób. 

Mówił do nich: «Nie bierzcie nic na drogę: ani laski, ani torby podróżnej, ani chleba, ani pieniędzy; nie miejcie też po dwie suknie!

 Jeśli was gdzie nie przyjmą, wyjdźcie z tego miasta i strząśnijcie proch z nóg waszych na świadectwo przeciwko nim!» 

Następnie wyznaczył Pan jeszcze innych siedemdziesięciu dwóch i wysłał ich po dwóch przed sobą do każdego miasta i miejscowości, dokąd sam przyjść zamierzał. 

Idźcie, oto was posyłam jak owce między wilki. 

Gdy do jakiego domu wejdziecie, najpierw mówcie: Pokój temu domowi! 

W tym samym domu zostańcie, jedząc i pijąc, co mają: bo zasługuje robotnik na swoją zapłatę. Nie przechodźcie z domu do domu.

 terapeutujcie [uzdrawiajcie] słabych [chorych], którzy tam są, i mówcie im: Zbliżyło się do was władztwo Boga. 

 Nawet proch, który z waszego miasta przylgnął nam do nóg, strząsamy wam. Wszakże to wiedzcie, że bliskie jest królestwo Boże. 

Mądrość zbudowała dom swój, i wyciosała siedm słupów swoich;

A rozesłała dzieweczki swoje, woła na wierzchach najwyższych miejsc w mieście, mówiąc:

Pójdźcie, jedzcie chleb mój, i pijcie wino, którem roztworzyła.

W owym czasie wystąpił Jan Zanurzyciel i głosił na Pustyni Judzkiej te słowa: 

Do niego to odnosi się słowo proroka Izajasza, gdy mówi: Głos wołającego na pustyni: Przygotujcie drogę Panu, Dla Niego prostujcie ścieżki!

 Wówczas ciągnęły do niego Jeruszalem oraz cała Judea i cała okolica nad Jordanem. 

 A gdy widział, że przychodzi do zanurzenia wielu spośród faryzeuszów i saduceuszów, mówił im: «Plemię żmijowe, kto wam pokazał, jak uciec przed nadchodzącym gniewem? 

a nie myślcie, że możecie sobie mówić: "Abrahama mamy za ojca", bo powiadam wam, że z tych kamieni może Bóg wzbudzić dzieci Abrahamowi.

Ja was zanurzam w wodzie ku zmianie myślenia; lecz Ten, który idzie za mną, mocniejszy jest ode mnie; ja nie jestem godzien nosić Mu sandałów. On was zanurzy w Tchnieniu Świętym i ogniu

 A przywoławszy dwunastu uczniów Jego [swoich] podarował [dał] im władzę (nad) tchnieniami [duchami] nieczystymi, żeby wyrzucać je i terapeutować każdą chorobę [dolegliwość] i każdą słabość [niemoc]. 

 Filip i Bartłomiej, Tomasz i celnik Mateusz, Jakub, syn Alfeusza, i Tadeusz, 

Piotr jednak do nich {powiedział}: skorygujcie [nawróćcie, zmieńcie sposób myślenia], {mówi} i niech się zanurzy [ochrzci] każdy z was w [na] imię Jeszu Pomazańca [Mesjasza, Chrystusa] do [na, dla] odpuszczenia waszych grzechów i otrzymacie [weźmiecie] dar [prezent] Tchnienia [Ducha świętego [wyszczególnionego do czystości].

Wam bowiem jest [należy] obietnica i dzieciom waszym i wszystkim tym (będącym) na daleko [w oddali], ilu [jak wielu] by nie wezwał [powołał, przywołał] Pan Bóg nasz.

i wszyscy zaś prorocy [przemawiający], od Samuela i [tym] kolejno [kolejni], którzy [jacy, ilu] przemawiali, także [i] głosili [przewidzieli] te czasy [dni].

Wam pierwszym [najpierw], wzbudziwszy [wskrzesiwszy] Bóg Chłopca [służącego] Swojego [Jego], wysłał Go, błogosławiąc was, w odwracaniu (się) [nawrócenie] każdego od nieprawości [niegodziwości, złości] waszych.

 Bracia, synowie rodu Abrahama, i ci spośród was, którzy się boją Boga! Nam została przekazana nauka o tym zbawieniu,

Niech więc będzie wam wiadomo, bracia, że zwiastuje się wam odpuszczenie uchybień(grzechów) przez Niego:

 Każdy, kto uwierzy, jest przez Niego usprawiedliwiony ze wszystkich uchybień[grzechów], z których nie mogliście zostać usprawiedliwieni w Prawie Mojżeszowym. 

Wszystko przekazał Mi Ojciec mój. Nikt też nie zna Syna, tylko Ojciec, ani Ojca nikt nie zna, tylko Syn, i ten, komu Syn zechce objawić. 

 Weźcie jarzmo moje na siebie [was] i uczcie (się) ode Mnie, bo [że] łagodny jestem i pokorny [uniżony] sercem, a znajdziecie odpoczynek [ukojenie] dla dusz waszych. 

Posłał więc swoje sługi, żeby zaproszonych zwołali na ucztę, lecz ci nie chcieli przyjść. 

Posłał jeszcze raz inne sługi z poleceniem: "Powiedzcie zaproszonym: Oto przygotowałem moją ucztę: woły i tuczne zwierzęta pobite i wszystko jest gotowe. Przyjdźcie na ucztę!"

W ostatnim zaś, najbardziej uroczystym dniu święta, Jeszu stojąc zawołał donośnym głosem: «Jeśli ktoś jest spragniony, a wierzy we Mnie - niech przyjdzie do Mnie i pije! 

 Wszystko zaś to pochodzi od Boga, który pojednał nas ze sobą przez Pomazańca i zlecił nam służbę pojednania.

 Tak więc w imieniu Pomazańca  jesteśmy posłami jakby Boga samego, który przez nas udziela napomnień. W imię Pomazańca prosimy: pojednajcie się z Bogiem!

 Współpracując zaś też prosimy nie na próżno łaskę Boga przyjąć wam.