Gdy niektórzy mówili o świątyni, że jest przyozdobiona pięknymi kamieniami i darami, powiedział: 

«Przyjdzie czas, kiedy z tego, na co patrzycie, nie zostanie kamień na kamieniu, który by nie był zwalony».

 jedni polegną od miecza, a drugich zapędzą w niewolę między wszystkie narody. A Jeruszalem będzie deptane przez pogan, aż czasy pogan przeminą. 

Ale kto by chciał odkupić co z dziesięcin swoich, piątą część ceny przyda do nich.

Także wszystkie dziesięciny z rogatego bydła, i z drobnego bydła, wszystkiego, co przechodzi pod laską pasterską, każde dziesiąte będzie poświęcone Panu.

Wylij na nich rozgniewanie swoje, a popędliwość gniewu twego niech ich ogarnie.

Ziemia wasza spustoszona, miasta wasze popalone ogniem. Ziemię waszę cudzoziemcy przed wami pożerają i pustoszą, jako zwykli cudzoziemcy.

I została córka Syoóska jako chłodnik na winnicy, jako budka w ogrodzie ogórczanym, i jako miasto zburzone.

A przetoż oznajmię wam, co ja uczynię winnicy mojej: Rozbiorę płot jej, a będzie spustoszona; rozwalę ogrodzenie jej, a będzie podeptana.

I uczynię ją pustą; nie będzie obrzezywana, ani okopywana, ale porośnie ostem i cierniem; obłokom też przykażę, aby na nią więcej dżdżu nie spuszczały.

Dom świętobliwości naszej i ozdoby naszej, w którym cię chwalili ojcowie nasi, ogniem jest spalony, i wszystkie najkosztowniejsze rzeczy nasze obróciły się w pustki.

Izali nad tem zatrzymasz się Panie? izali milczeć a nas tak bardzo trapić będziesz?

- Po siedemdziesięciu siedmiu i sześćdziesięciu dwóch odcięte będzie namaszczenie i już go nie będzie. Królestwo z narodów zniszczy to miasto i świątynię razem z Pomazańcem. Jego koniec przyjdzie wraz z gniewem. Do samego końca (miasto) będzie ofiarą wojennych działań.

- Przymierze rozszerzy się na wielu i znowu powróci; rozbudowane zostanie w szerz i wzdłuż. A gdy wypełnią się właściwe okresy, po siedemdziesięciu siedmiu okresach i sześćdziesięciu dwóch latach, kiedy wojna dobiegnie kresu, ohyda pustki się skończy, ponieważ przymierze nabierze mocy na wiele tygodni. Na końcu tygodnia usunięta zostanie ofiara pokarmowa i płynna. W świątyni trwać będzie ohyda spustoszenia aż do końca, ale spustoszeniu zostanie położony kres. 

Przetoż Syon dla was jako pole poorany będzie, a Jeruzalem w gromady gruzu obrócone będzie, a góra domu Bożego w wysokie lasy.

Otwórz, Libanie! wrota swe, niech pożre ogieó cedry twoje.

Rozkwil się jodło! bo upadł cedr, bo wielmożni spustoszeni są; kwilcie dęby Basaóskie, bo wycięty jest las ogrodzony.

Bo zgromadzę wszystkie narody przeciwko Jeruzalemowi na wojnę, a miasto wzięte będzie, i domy rozchwycone będą, i niewiasty pogwałcone będą; a gdy pójdzie część miasta w pojmanie, ostatek ludu nie będzie wygładzony z miasta.

Tam postawili fałszywych świadków, którzy zeznali: «Ten człowiek nie przestaje mówić przeciwko temu świętemu miejscu i przeciwko Prawu. 

Słyszeliśmy bowiem, jak mówił, że Jeszu Nazarejczyk zburzy to miejsce i zmieni zwyczaje, które nam Mojżesz przekazał". 

A wszakże niech się nikt z nimi nie spiera, ani ich kto strofuje; bo lud twój jest jako ci, którzy się z kapłanem wadzą.

Przetoż upadniesz we dnie, upadnie też i prorok z tobą w nocy; zagładzę i matkę twoję.

 Będziecie Mnie szukać, a nie znajdziecie, a tam, gdzie Ja będę potem, wy pójść nie możecie». 

 Cóż znaczy to Jego powiedzenie: "Będziecie Mnie szukać i nie znajdziecie, a tam, gdzie Ja będę, wy pójść nie możecie?"» 

 Rzekli więc do Niego Judejczycy: «Czyżby miał sam siebie zabić, skoro powiada: Tam, gdzie Ja idę, wy pójść nie możecie?» 

 Powiedziałem wam, że pomrzecie w błędach [grzechach] swoich. Tak, jeżeli nie uwierzycie, że to ja jestem, pomrzecie w błędach [grzechach] swoich».

 Powiedział więc im Jeszu: Jeszcze krótki czas światło z {w} wami {was} jest, chodźcie dopóki {jak} światło macie, aby ciemność was nie pochwyciła, a chodzący w ciemności nie wie gdzie idzie. 

 Dopóki {jak} światło macie, wierzcie w światło, abyście synami światła stali (się)". To powiedział Jeszu i odszedł, ukryty przed nimi. 

Jeszcze chwila, a świat nie będzie już Mnie oglądał. Ale wy Mnie widzicie, ponieważ Ja żyję i wy żyć będziecie.

Kto ma przykazania moje i zachowuje je, ten Mnie miłuje. Kto zaś Mnie miłuje, ten będzie umiłowany przez Ojca mego, a również Ja będę go miłował i objawię mu siebie». 

 W odpowiedzi Jeszu rzekł do niego: "Jeśli ktoś miłuje Mnie, naukę [słowo, mądrość] moją zachowa [ustrzeże], a [i] Ojciec mój umiłuje go, i do niego przyjdziemy, i [a] mieszkanie u niego uczynimy [sprawimy]. 

 I wołali głośno: «Błogosławiony Król, który przychodzi w imię Pańskie. Pokój w niebie i chwała na wysokościach». 

 Odrzekł: «Powiadam wam: Jeśli ci umilkną, kamienie wołać będą». 

Błogosławiony, który przychodzi w imię Paóskie; błogosławimy wam z domu Paóskiego.

Wstąp sobie na górę wysoką, Syonie! który opowiadasz rzeczy ucieszne. Podnieś mocno głos twój, Jeruzalemie! które opowiadasz rzeczy pocieszne; podnieś, nie bój się, rzecz miastom Judzkim: Oto Bóg wasz.

Jako pasterz trzodę swoję paść będzie; do naręcza swego zgromadzi baranki, i na łonie swem piastować je będzie, a kotne zwolna poprowadzi.

O jako piękne są na górach nogi tego, co pocieszne rzeczy zwiastuje, i opowiada pokój; tego, co zwiastuje dobre, i opowiada zbawienie, a mówi do Syonu: Bóg twój króluje!

I wyleję na dom Dawidowy, i na obywateli Jeruzalemskich Ducha łaski i modlitw, a patrzyć będą na mię, którego przebodli; i płakać będą nad nim płaczem, jako nad jednorodzonym; gorzko, mówię, płakać będą nad nim, jako gorzko płaczą nad pierworodnym.

 A tłumy, które Go poprzedzały i które szły za Nim, wołały głośno: Hosanna Synowi Dawida! Błogosławiony Ten, który przychodzi w imię Pańskie! Hosanna na wysokościach! 

A ci, którzy Go poprzedzali i którzy szli za Nim, wołali: «Hosanna! Błogosławiony Ten, który przychodzi w imię Pańskie.

Błogosławione królestwo ojca naszego Dawida, które przychodzi. Hosanna na wysokościach!»

wziął gałązki palmowe i wybiegł Mu naprzeciw. Wołali: Hosanna! Błogosławiony, który przychodzi w imię Pańskie oraz «Król iszraelski!» 

 Bo jeśli oświadczysz przez usta swoje, (że) Panem (jest) Jeszu i uwierzysz w sercu swoim, że Go Bóg z martwych wzbudził, zbawiony będziesz.

 Mówi bowiem Pismo: Każdy wierzący w Niego, nie będzie zawstydzony.

 Każdy bowiem, kto wezwie imienia Pana, zbawiony będzie.

 Jak zaś (mieliby) głosić, jeśli nie (zostaliby) posłani? Tak (jest) napisane: Jak piękne nogi, głoszących dobrą nowinę dobrze.

 Ale aż do dzisiaj kiedykolwiek (byłby) czytany Mojżesz zasłona na sercu ich leży. 

 Pan zaś Tchnieniem jest; gdzie zaś Tchnienie Pana, (tam) wolność.