Pewnego razu - gdy tłum cisnął się do Niego aby słuchać słowa Bożego, a On stał nad jeziorem Genezaret - 

Lecz tym szerzej rozchodziła się Jego sława, a liczne tłumy zbierały się, aby Go słuchać i znaleźć uzdrowienie ze swych niedomagań.

 Zszedł z nimi na dół i zatrzymał się na równinie. Był tam duży poczet Jego uczniów i wielkie mnóstwo ludu z całej Judei i Jeruszalem oraz z wybrzeża Tyru i Sydonu; 

Słysząc to, wielbili Boga, ale powiedzieli mu: «Widzisz, bracie, ile tysięcy Judejczyków uwierzyło, 

A król postanowił był onego książęcia, na którego się ręce wspierał, w bramie, którego lud podeptał w bramie, aż umarł, jako mu był powiedział mąż Boży, który o tem mówił, gdy był król przyszedł do niego.

Albowiem naprzód podałem wam, com też wziął, iż Chrystus umarł za grzechy nasze według Pism;

 [Ta] zaś [ale] mądrość z góry, najpierw prawdziwie czysta jest, następnie pokojowa, życzliwa, uległa [dająca się przekonać], pełna miłosierdzia [litości] i owocami dobrymi, niewyróżniająca [jednoznaczna, niepodzielna], i bez hipokryzji [nieobłudna, szczera].

Jeszu rzekł do nich: «Uważajcie i strzeżcie się kwasu faryzeuszów i saduceuszów!»

Jeszu, poznawszy to, rzekł: «Ludzie małej wiary czemu zastanawiacie się nad tym, że nie wzięliście chleba?

Ani owych siedmiu chlebów na cztery tysiące, i ileście koszów zebrali? 

Wówczas zrozumieli, że mówił o wystrzeganiu się nie kwasu chlebowego, lecz nauki faryzeuszów i saduceuszów. 

Wtedy im przykazał: «Uważajcie, strzeżcie się kwasu faryzeuszów i kwasu Heroda!».

Jeszu zauważył to i rzekł im: «Czemu rozprawiacie o tym, że nie macie chleba? Jeszcze nie pojmujecie i nie rozumiecie, tak otępiały macie umysł?

kiedy połamałem pięć chlebów dla pięciu tysięcy?» Odpowiedzieli Mu: «Dwanaście».

I rzekł im: «Jeszcze nie rozumiecie?»

Wyrzućcie więc stary kwas, abyście się stali nowym ciastem, jako że przaśni jesteście. Pomazaniec bowiem został złożony w ofierze jako nasza Pascha. 

Tak więc odprawiajmy święto nasze, nie przy użyciu starego kwasu, kwasu złości i przewrotności, lecz - przaśnego chleba czystości i prawdy. 

 Obłudnicy, umiecie rozpoznawać wygląd ziemi i nieba, a jakże obecnego czasu nie rozpoznajecie? 

Biada wam, bo jesteście jak groby niewidoczne, po których ludzie bezwiednie przechodzą». 

Iż chwała niepobożnych krótka jest, a wesele obłudnika na mgnienie oka?

Co bowiem za nadzieja jest obłudnika, który się w łakomstwie kocha, gdy Bóg wydrze duszę jego.

Bo ludzie obłudnego serca obalają na się gniew, a nie wołają, kiedy ich wiąże.

Zlękli się na Syonie grzesznicy, strach zdjął obłudników mówiących: Któż z nas ostać się może przed ogniem pożerającym? Któż z nas ostać się może przed płomieniem wiecznym?

 [Ta] zaś [ale] mądrość z góry, najpierw prawdziwie czysta jest, następnie pokojowa, życzliwa, uległa [dająca się przekonać], pełna miłosierdzia [litości] i owocami dobrymi, niewyróżniająca [jednoznaczna, niepodzielna], i bez hipokryzji [nieobłudna, szczera].

 Odłożywszy więc wszelką złość i wszelki podstęp, i obłudę, i zawiść, i wszelakie obgadywanie,