Jeszu poznał zaraz w swym tchnieniu, że tak myślą, i rzekł do nich: «Czemu nurtują te myśli w waszych sercach?

Jeszu natomiast nie zwierzał się im, bo wszystkich znał

i nie potrzebował niczyjego świadectwa o człowieku. Sam bowiem wiedział, co w człowieku się kryje.

 Teraz wiemy, że wszystko wiesz i nie trzeba, aby Cię kto pytał. Dlatego wierzymy, że od Boga wyszedłeś».

Powiedział mu po raz trzeci: «Szymonie, synu Jana, czy kochasz Mnie?» Zasmucił się Piotr, że mu po raz trzeci powiedział: «Czy kochasz Mnie?» I rzekł do Niego: «Panie, Ty wszystko wiesz, Ty wiesz, że Cię kocham». Rzekł do niego Jeszu: «Paś owce moje! 

 Żywa bowiem (jest) Mądrość [Słowo, Logos] Boża i aktywna, ostrzejsza niż jakikolwiek obosieczny miecz, przenikająca aż do rozdzielenia duszy {jak} i ducha, stawów, jak i szpiku, zdolna osądzić zamiary [intencje] i myśli serca [wnętrzności].

 i nie ma stworzenia, niewidocznego przed Nim; wszystko (jest) nagie i odsłonięte oczom tego, względem którego nam mówiono (Logos).

i dzieci jej porażę śmiercią. A wszystkie Społeczności Powołanych poznają, że Ja jestem Ten, co przenika nerki i serca; i dam każdemu z was według waszych czynów. 

Wtedy spojrzawszy wkoło po wszystkich z gniewem, zasmucony z powodu zatwardziałości ich serca, rzekł do człowieka: «Wyciągnij rękę!». Wyciągnął, i ręka jego stała się znów zdrowa.

Oni tym bardziej byli zdumieni w duszy, że nie zrozumieli sprawy z chlebami, gdyż umysł ich był otępiały.

W końcu ukazał się samym Jedenastu, gdy siedzieli za stołem, i wyrzucał im brak wiary i upór, że nie wierzyli tym, którzy widzieli Go zmartwychwstałego.

Przeczżeś nam, Panie! dopuścił błądzić z dróg twoich? przeczżeś zatwardził serce nasze, abyśmy się ciebie nie bali? Nawróćże się dla sług twoich, dla pokolenia dziedzictwa twego.

 Nie rozumiecie, że wszystko, co wchodzi do ust, do żołądka idzie i wydala się na zewnątrz. 

Jeszu, poznawszy to, rzekł: «Ludzie małej wiary czemu zastanawiacie się nad tym, że nie wzięliście chleba?

Czy jeszcze nie rozumiecie i nie pamiętacie owych pięciu chlebów na pięć tysięcy, i ile zebraliście koszów? 

Na to On rzekł do nich: «O nierozumni, jak nieskore są wasze serca do wierzenia we wszystko, co powiedzieli prorocy!

 Mamy o tym wiele do powiedzenia, lecz trudno to wyjaśnić, gdyż staliście się ociężali w słuchaniu.

 Biorąc bowiem pod uwagę czas, powinniście być nauczycielami, tymczasem znowu jest wam potrzebny ktoś, kto by was uczył elementarnych zasad (zawartych) w wyroczniach Boga; potrzebujecie mleka, a nie pokarmu stałego.