On sam rozpościera niebiosa, i depcze po wałach morskich.

Zdjął mię strach i lękanie, które wszystkie kości moje przestraszyło.

Stanął, a nie znałem twarzy jego, kształt tylko jakiś był przed oczyma memi; uciszyłem się, i słyszałem głos mówiący:

Lecz o czwartej straży nocnej przyszedł do nich, krocząc po jeziorze. 

Uczniowie, zobaczywszy Go kroczącego po jeziorze, zlękli się myśląc, że to zjawa, i ze strachu krzyknęli.

Zatrwożonym i wylękłym zdawało się, że widzą ducha.