Czyż nie On jest cieśli synem? Czyż nie Jego matkę nazywają Mariam, a braci Jego Jakow, Josef, Szymon i Juda?

Także siostry Jego, czyż nie są wszystkie u nas? Skądże więc On (ma) to wszystko?» 

A wszyscy przyświadczali Mu i dziwili się pełnym wdzięku słowom, które płynęły z ust Jego. I mówili: «Czy nie jest to syn Josefa?» 

 I mówili: "Nie Ten jest Jeszu, syn Josefa, którego my znamy ojca i matkę, jak {więc} mówi {teraz} {On}, że: 'z nieba zstąpiłem?'"

Tak mówi Pan, odkupiciel Izraelowy, Święty jego, do tego, którym każdy gardzi, a którym się brzydzą narody, do sługi panujących: Królowie widząc cię powstaną, a książęta kłaniać ci się będą dla Pana, który jest wierny, dla Świętego Izraelskiego, który cię obrał.

Bo wyrósł jako latorostka przed nim, a jako korzeó z ziemi suchej, nie mając kształtu ani piękności; i widzieliśmy go; ale nic nie było widzieć, czemubyśmy go żądać mieli.

 Wzgardzony i odepchnięty przez ludzi, Mąż boleści, zaznajomiony z wycieńczeniem, ukryta [skrzywiona] twarze przed Nim, pogardzany nie uważany. 

Do którego zbliżając się - Kamienia Żywego, przez ludzi wprawdzie niezaakceptowanego, u Boga zaś uznanego najcenniejszym - 

Były tam również niewiasty, które przypatrywały się z daleka, między nimi Mariam Magdalena, Mariam, matka Jakowa Mniejszego i Josefa, i Salome.

Gdy przemawiał jeszcze do tłumów, oto matka i bracia Jego stanęli na zewnątrz i szukali (chcieli) by z Nim porozmawiać.

Nie mamy swobody jeść i pić?

 innego zaś (z) posłańców [apostołów] nie widziałem jeśli nie Jakowa brata Pana. 

Rzekł do Niego Juda, ale nie Iskariota: «Panie, cóż się stało, że nam się masz objawić, a nie światu?» 

 Juda, Jeszu Pomazańca [Chrystusa, Mesjasza] własność [sługa, niewolnik], brat zaś Jakowa [Jakuba] w Bogu Ojcu umiłowani {uświęceni} i Jeszu Pomazańcu [Chrystusie, Mesjaszu] zachowani [ustrzeżeni] powołanymi.

dalej Andrzeja, Filipa, Bartłomieja, Mateusza, Tomasza, Jakowa, syna Alfeusza, Tadeusza, Szymona Gorliwego

A gdy weszli do sali górnej, wstąpili gdzie byli, pozostając [zamieszkując] zarówno [także]: Piotr i Jan i Jakub i Andrzej, Filip i Tomasz, Bartłomiej i Mateusz, Jakub, syn Alfeusza, i Szymon gorliwy [zelota], i Juda Jakowowy [syn Jakowa].

A szczęśliwy jest ten, kto we Mnie nie zwątpi». 

 I potknęli się o Niego. Więc Jeszu powiedział im: «Nie jest prorok bez szacunku, chyba że w (mieście) rodzinnym i w domu swoim». 

Symeon zaś błogosławił Ich i rzekł do Mariam, Matki Jego: «Oto Ten przeznaczony jest na upadek i na powstanie wielu w Iszraelu, i na znak, któremu sprzeciwiać się będą. 

 I powiedział do nich: "Pewnie powiecie mi przykład ten: Uzdrowicielu terapeutuj siebie, wiele słyszeliśmy (co) stało (się) w Kafarnaum uczyń i tutaj w ojcowiźnie Twojej". 

 Naprawdę zaś, mówię wam: Wiele wdów było w dniach Eliasza w Iszraelu, kiedy zamknięte (było) niebo na lat trzy i miesięcy sześć, tak stał (się) głód wielki na całej ziemi;

 I wielu trędowatych było w Iszraelu za proroka Elizeusza, a żaden z nich nie został oczyszczony, tylko Syryjczyk Naaman».

Porwali Go z miejsca, wyrzucili Go z miasta i wyprowadzili aż na stok góry, na której ich miasto było zbudowane, aby Go strącić.

 A szczęśliwy jest ten, kto we Mnie nie zwątpi». 

Wielu więc przysłuchujących (się) z uczniów Jego, powiedziało: "Twarde jest słowo to, kto może go słuchać?"

Wiedząc zaś Jeszu w sobie, że narzekają o tym uczniowie Jego, powiedział im: To was gorszy [skandalizuje]?

Ale my głosimy Pomazańca ukrzyżowanego, Judejczykom wprawdzie zgorszenie, a Hellenom głupstwo;