Gdy [Jeszu] posłyszał, że Jan został uwięziony, usunął się do Galilei. 

Tymczasem Jan, skoro usłyszał w więzieniu o czynach Pomazańca, posłał swoich uczniów 

Herod bowiem kazał pochwycić Jana i związanego wrzucić do więzienia. Powodem była Herodiada, żona brata jego, Filipa.

Chętnie też byłby go zgładził, bał się jednak ludu, ponieważ miano go za proroka. 

Zatem pod przysięgą obiecał jej dać wszystko, o cokolwiek poprosi. 

 Zasmucił się król. Lecz przez wzgląd na przysięgę i na współbiesiadników kazał jej dać. 

Przyniesiono głowę jego na misie i dano dziewczęciu, a ono zaniosło ją swojej matce. 

Lecz tetrarcha Herod, karcony przez niego z powodu Herodiady, żony swego brata, i z powodu innych zbrodni, które popełnił,

dodał do wszystkiego i to, że zamknął Jana w więzieniu. 

Było to w piętnastym roku rządów Tyberiusza Cezara. Gdy Poncjusz Piłat był namiestnikiem Judei, Herod tetrarchą Galilei, brat jego Filip tetrarchą Iturei i kraju Trachonu, Lizaniasz tetrarchą Abileny;