Oni zlękli się bardzo i mówili jeden do drugiego: «Kim właściwie On jest, że nawet wicher i jezioro są Mu posłuszne?»

Przeraził się na ten widok Zacharia i strach padł na niego.

Ona zmieszała się na te słowa i rozważała, co miałoby znaczyć to pozdrowienie. 

Wtedy kobieta, widząc, że się nie ukryje, zbliżyła się drżąca i upadłszy przed Nim opowiedziała wobec całego ludu, dlaczego się Go dotknęła i jak natychmiast została uleczona. 

Panie! wywyższać cię będę; albowiem wywyższyłeś mię, a nie dałeś pociechy nieprzyjaciołom moim ze mnie.

Pójdźcie, słuchajcie, a będę opowiadał wszystkim, którzy się boicie Boga, co uczynił duszy mojej.

Błogosławże duszo moja Panu, a nie zapominaj wszystkich dobrodziejstw jego.

Który wybawia od śmierci żywot twój; który cię koronuje miłosierdziem i wielką litością:

Cóż oddam Panu za wszystkie dobrodziejstwa jego, które mi uczynił?

Śluby moje oddam Panu, a to zaraz przed wszystkim ludem jego.