Wnijdziesz w sędziwości do grobu, jako znoszone bywa zboże w stóg czasu swego.

 Dobrym [ładny] bój [walkę] bojowałem [walczyłem], bieg kończę [dokonuję], wiarę zachowuję [strzegę] końcową.

 Odłożono mi sprawiedliwości wieniec, którą odda mi Pan w tym dniu sprawiedliwy sędzia. Nie tylko zaś mi, ale i wszystkim miłującym objawienie Jego.

Sprawiedliwy ginie, a nikt tego do serca nieprzypuszcza; i mężowie pobożni schodzą, a nikt tego nie uważa, że przed przyjściem złego sprawiedliwy zebrany bywa;

Że wschodzi do pokoju, a odpoczywa na łożu swojem, ktokolwiek chodzi w uprzejmości.

Zapuśćciesz sierp, bo się dostało żniwo; pójdźcie, zstąpcie, bo pełna jest prasa; opływają kadzi, bo wiele jest złości ich.

 Zostawcie oba, niech rosną aż do zbiorów; a w czasie zbiorów powiem zbierającym: Zgromadźcie najpierw chwast i zwiążcie go w snopki na spalenie; pszenicę zaś zgromadźcie do mojego magazynu"». 

Jak więc gromadzi się chwast i pali ogniem, tak będzie przy końcu eonu [czasu]. 

Wrzucą ich w piec (do) ognia; tam będzie płacz i zgrzytanie zębów.

I usłyszałem głos, który z nieba mówił: «Napisz: Szczęśliwi(Błogosławieni), którzy w Panu umierają - już teraz. Zaiste, mówi Tchnienie(Duch), niech odpoczną od swoich mozołów, bo idą wraz z nimi ich czyny». 

 I wyszedł inny posłaniec(anioł) ze świątyni, wołając głosem donośnym do Siedzącego na obłoku: «Zapuść Twój sierp i żniwa dokonaj, bo przyszła już pora dokonać żniwa, bo dojrzało żniwo na ziemi!» 

I wyszedł inny posłaniec(anioł) ze świątyni, która jest w niebie, i on miał ostry sierp.