Wzgardzony i odepchnięty przez ludzi, Mąż boleści, zaznajomiony z wycieńczeniem, ukryta [skrzywiona] twarze przed Nim, pogardzany nie uważany. 

 Naprawdę nasze słabości On poniósł, nasz ból dźwigał, a nam się wydawało, że został dotknięty, uderzony, że Bóg się nim zajął. 

Dlatego dam mu w dziedzictwo wielu, aby rozdzielił łupy z mocarzami, ponieważ wylał na śmierć duszę swoją, a z przestępcami policzony będąc, on sam grzech wielu poniósł, i za buntownikami się wstawił. 

Nicże was to nie obchodzi? o wszyscy, którzy mimo idziecie drogą! Obaczcie, a oglądajcie, jeźli jest boleść, jako moja boleść, która mi jest zadana, jako mię zasmucił Pan w dzieó gniewu zapalczywości swojej.

Teraz dusza moja doznała lęku i cóż mam powiedzieć? Ojcze, wybaw Mnie od tej godziny. Nie, właśnie dlatego przyszedłem na tę godzinę.

Potem wrócił i zastał ich śpiących. Rzekł do Piotra: «Szymonie, śpisz? Jednej godziny nie mogłeś czuwać?

Czuwajcie i módlcie się, abyście nie ulegli pokusie; duch wprawdzie ochoczy, ale ciało słabe».

Czuwajcie więc, bo nie wiecie, kiedy pan domu przyjdzie: z wieczora czy o północy, czy o pianiu kogutów, czy rankiem.

Lecz co wam mówię, mówię wszystkim: Czuwajcie!».

W każdej modlitwie i w prośbie modląc się na każdy czas w duchu, i około tego czując ze wszelką ustawicznością i z prośbą za wszystkich świętych,

I za mię, aby mi była dana mowa ku otworzeniu ust moich z bezpieczeóstwem, abym oznajmiał tajemnicę Ewangielii,

 Lecz przybliżył się koniec wszystkiego. Zachowajcie zatem rozsądek i trzeźwość — w modlitwach.

 Otrzeźwijcie! Czuwajcie! Przeciwnik wasz, diabeł (oszczerca), jak lew ryczący krąży szukając kogo pochłonąć.