Jednemu dał pięć talentów, drugiemu dwa, trzeciemu jeden, każdemu według jego zdolności, i odjechał. Zaraz

Tak samo i ten, który dwa otrzymał; on również zyskał drugie dwa. 

Po dłuższym czasie powrócił pan owych sług i zaczął rozliczać się z nimi.

Rzekł mu pan: "Dobrze, sługo dobry i wierny! Byłeś wierny w rzeczach niewielu, nad wieloma cię postawię: wejdź do radości twego pana!" 

 Rzekł mu pan: "Dobrze, sługo dobry i wierny! Byłeś wierny w rzeczach niewielu, nad wieloma cię postawię: wejdź do radości twego pana!" 

 Bojąc się więc, poszedłem i ukryłem twój talent w ziemi. Oto masz swoją własność!" 

Powinieneś więc był oddać moje pieniądze bankierom, a ja po powrocie byłbym z zyskiem odebrał swoją własność. 

Każdemu bowiem, kto ma, będzie dodane, tak że nadmiar mieć będzie. Temu zaś, kto nie ma, zabiorą nawet to, co ma.

Przywołał więc dziesięciu sług swoich, dał im dziesięć min i rzekł do nich: "Zarabiajcie nimi, aż wrócę". 

Gdy po otrzymaniu godności królewskiej wrócił, kazał przywołać do siebie te sługi, którym dał pieniądze, aby się dowiedzieć, co każdy zyskał. 

Odpowiedział mu: "Dobrze, sługo dobry; ponieważ w drobnej rzeczy okazałeś się wierny, sprawuj władzę nad dziesięciu miastami!" 

podobnie wszyscy razem tworzymy jedno ciało w Chrystusie, a każdy z osobna jesteśmy nawzajem dla siebie członkami.

Jeśli posługiwanie, niech będzie w posługiwaniu; jeśli kto naucza, niech trwa w nauczaniu;

Ja zasadziłem, Apollos podlewał, ale Bóg dał wzrost.

Lecz ten, który sadzi, i ten, który podlewa, jednym są, a każdy swoją zapłatę weźmie według pracy swojej.

 Według łaski Bożej, która mi jest dana, jako mądry architekt założyłem fundament, a inny na nim buduje: jednak każdy niech uważa, jak na nim buduje. 

 I różne są posługi, ale ten sam Pan.

 Każdemu dane jest ujawnienie Tchnienia dla współpracy. 

- drugiemu wiara w tym samym  Tchnieniu, innemu zaś dary uzdrowień w jednym Tchnieniu,

-  Wszystko zaś sprawia jedno i to samo Tchnienie, udzielając każdemu tak, jak postanowi.

A [i] bowiem [zaiste] w jednym Tchnieniu [Duchu, Powiewie] my wszyscy w jednym ciele zanurzeni [ochrzczeni], czy to [czyżbyśmy byli] Judejczycy [Żydzi], czy [albo] Helenowie [Grecy], czy [albo] niewolnicy [słudzy], czy [albo] wolni, i wszyscy {w jedno Tchnienie [Ducha]} napojeni [wypiliśmy].

Jeśli powiedziałaby noga: Ponieważ nie jestem ręką, nie jestem z tego ciała; czy faktycznie nie jest z tego ciała?

 Gdyby całe ciało (było) okiem, to co ze słuchem? Gdyby całe (było) słuchem, to co z węchem? 

Gdyby wszystkie były jednym członkiem, co to by było za ciało?

 Nie może więc oko powiedzieć ręce: Nie potrzebuję ciebie, albo głowa nogom: Nie potrzebuję was.

 A które uważamy (za) niezaszczytne w ciele, te obficiej szacunkiem otaczamy, a niewytworne [nieprzyzwoite] członki nasze obfitszą wytworność [przyzwoitość] mają.

 Aby nie było rozłamu w ciele, ale żeby członki wzajemne o siebie staranie miały.

 Wy zaś jesteście ciałem Pomazańca [Chrystusa} a członkami z osobna.

 Czy wszyscy (są) posłańcami? Czy wszyscy prorokami? Czy wszyscy nauczycielami? Czy wszyscy mocami?

 Zabiegajcie o większe dary łaski, a (ja wam) jeszcze lepszą drogę pokażę. 

Gdybym Ja rzekł niepobożnemu: Śmiercią umrzesz, a nie napomniałbyś go, i nie mówiłbyś, abyś go odwiódł od niezbożnej drogi jego, tak, żebyś go przy żywocie zachował, tedy onci niezbożny w nieprawości swojej umrze; ale krwi jego z ręki twojej szukać będę.

Także jeźliby się odwrócił sprawiedliwy od sprawiedliwości swojej, a czyniłby nieprawość, a Jabym położył zawadę przed nim, i takby umarł, a tybyś go nie napomniał: w grzechu swym umrze, a nie przyjdą na pamięć sprawiedliwości jego, które czynił, lecz krwi jego z ręki twojej szukać będę.

A on widząc miecz przychodzący na onę ziemię, zatrąbiłby w trąbę i przestrzegłby lud,

Bo głos trąby słyszał, wszakże nie dbał na przestrogę, dlatego krew jego na nim będzie; być był przyjął przestrogę, zachowałby był duszę swoję.

Ciebieć, synu człowieczy! ciebiem postanowił stróżem domu Izraelskiego, abyś słysząc słowo z ust moich, przestrzegł ich odemnie.

Ale jeźlibyś ty przestrzegł niezbożnego od drogi jego, aby się od niej odwrócił, wszakże nie odwróciłby się od drogi swojej, onci dla nieprawości swojej umrze; ale ty duszę swoję wybawisz.

Szczęśliwy ów sługa, którego pan, gdy wróci, zastanie przy tej czynności. 

Szczęśliwi owi słudzy, których pan zastanie czuwających, gdy nadejdzie. Amen, powiadam wam: Przepasze się i każe im zasiąść do stołu, a obchodząc będzie im usługiwał.

A to rozumiejcie, że gdyby gospodarz wiedział, o której godzinie złodziej ma przyjść, nie pozwoliłby włamać się do swego domu. 

Także spośród was samych powstaną ludzie, którzy głosić będą przewrotne nauki, aby pociągnąć za sobą uczniów.