A wy miejcie się na baczności. Wydawać was będą sądom i w synagogach będą was chłostać. Nawet przed namiestnikami i królami stawać będziecie z mego powodu, na świadectwo dla nich.

Miejcie się na baczności przed ludźmi! Będą was wydawać sądom i w swych synagogach będą was biczować. 

Brat wyda brata na śmierć i ojciec syna; dzieci powstaną przeciw rodzicom i o śmierć ich przyprawią. 

Bóg Awrahama [Abrahama] oraz [i] Iszaaka oraz [i] Jakowa [Jakuba], Bóg naszych przodków [praojców], uczcił [uhonorował, obdarzył chwałą] swego Sługę [chłopca służebnego] Jeszu, którego wy oddaliście [przekazaliście] i wyparliście się [odrzuciliście] w obliczu [przed] Piłatem, (który) osądził [zadecydował, miał zamiar] Jego wypuścić [zwolnić].

I rzekł Mojżesz do Pana. Proszę Panie, nie jestem ja mężem wymownym ani przedtem ani odtąd, jakoś mówił do sługi twego: bom ciężkich ust i ciężkiego języka.

Idźże teraz, a Ja będę z usty twojemi, i nauczę cię, co byś miał mówić.

I rzekłem: Ach, ach panujący Panie! Oto nie umiem mówić, bom jest dziecięciem.

Nie bój się oblicza ich, bom Ja jest z tobą, abym cię wybawił, mówi Pan.

Odpowiedzieli Sadrach, Mesach i Abednego, i rzekli do króla: O Nabuchodonozorze! my się nie frasujemy o to, cobyśmy mieli odpowiedzieć;

Lubo nie wyrwie, niech ci będzie wiadomo, o królu! że bogów twoich chwalić, i obrazowi złotemu, któryś wystawił, kłaniać się nie będziemy.

Kiedy was wydadzą, nie martwcie się o to, jak ani co macie mówić. W owej bowiem godzinie będzie wam poddane, co macie mówić, 

gdyż nie wy będziecie mówili, lecz Tchnienie Ojca waszego będzie mówiło przez was. 

 Kiedy was ciągać będą do synagog, urzędów i władz, nie martwcie się, w jaki sposób albo czym macie się bronić lub co mówić,

bo Tchnienie Święte nauczy was w tym właśnie czasie, co należy powiedzieć». 

Postanówcie sobie w sercu nie obmyślać naprzód swej obrony. 

Ja bowiem dam wam wymowę i mądrość, której żaden z waszych prześladowców nie będzie się mógł oprzeć ani się sprzeciwić. 

I zostali napełnieni wszyscy Tchnieniem [duchem, wiatrem oddechem] świętym, i zaczęli [rozpoczęli] mówić innymi językami tak, jak Tchnienie dało mówić im.

Wtedy [wówczas] Petros [Piotr], napełniony Tchnieniem [Duchem, powiewem] Świętym [wyodrębnionym (do czystości)], rzekł do nich: 'Władcy [przełożeni] ludu i starsi,

wiadome [znajome] niech (jest) wszystkim wam i całemu ludowi Iszraela, że w imieniu [nazwie] Jeszu Pomazańca [Chrystusa, Mesjasza] Nazarejczyka, którego wy ukrzyżowaliście, którego Bóg wzbudził [poniósł, wskrzesił] z martwych, w [przez] tego ten stoi przed wami zdrowy.

I zbawienie [ratunek] nie jest w nikim innym, gdyż nie ma innego imienia [nazwy] pod nieboskłonem [pod niebem], które zostało dane wśród ludzi, przez które powinniśmy [musimy] być ocaleni [uratowani].

Także człowieka widząc [patrząc], razem z nimi stojącego, uleczonego nic mieli zarzucić [przeciwko].

mówiąc: Co zrobimy [uczynilibyśmy] tym mężczyznom [ludziom]? Ponieważ [gdyż] rzeczywiście [prawdziwie] bowiem znany [oczywisty] znak [cud, znamię] stało [zaistniał] (się) przez nich wszystkim zamieszkującym [mieszkającym] Jeruszalem jawne [widoczne] i nie możemy zaprzeczyć [wyprzeć, odrzucić].

I wezwawszy ich nakazali ogólnie nie mówić ani nauczać w imię  Jeszu.

Nie możemy bowiem, my co widzieliśmy i usłyszeliśmy nie mówić.

 A człowiek, który doznał tego cudownego uzdrowienia, miał ponad czterdzieści lat. 

Nie mogli jednak sprostać mądrości i Tchnieniu, z którego mocą przemawiał.

A wszyscy, którzy zasiadali w Sanhedrynie, przyglądali się mu uważnie i zobaczyli twarz jego podobną do oblicza posła(anioła).

 A on pełen Tchnienia Świętego patrzył w niebo i ujrzał chwałę Boga i Jeszu, stojącego po prawicy Boga. 

Panujący Pan dał mi język umiejętny, abym umiał czasu przygodnego mówić słowo upracowanemu. Budzi mię na każdy zaranek, pobudza uszy moje, abym słuchał tak jako uczący się pilnie.

Na to Jan odrzekł: «Człowiek nie może otrzymać niczego, co by mu nie było dane z nieba.

I za mię, aby mi była dana mowa ku otworzeniu ust moich z bezpieczeóstwem, abym oznajmiał tajemnicę Ewangielii,

Dla której poselstwo sprawuję w łaócuchu, abym w nim bezpiecznie mówił, jako mi mówić potrzeba.

 A jeśli komuś z was brakuje mądrości, niech prosi Boga, który wszystkim daje szczodrze i bez wypominania, a będzie mu dana.

Duch Paóski mówił przez mię, a słowa jego przechodziły przez język mój.

O których też mówimy, nie tymi słowami, których ludzka mądrość naucza, ale których Tchnienie Święte naucza. Tchnienie tchnieniem wyjaśniamy. 

która w poprzednich pokoleniach nie była wyjawiona synom ludzkim, tak jak teraz jest ujawniona świętym posłańcom Jego i prorokom w Tchnieniu.

 którym ujawniono, że nie sobie, wam zaś służyły te, co teraz ogłoszone wam przez głoszących nowiny w Tchnieniu [Duchu] świętym posłanym z nieba, w które pragną wejrzeć Posłowie [aniołowie].