they came
Ewangelia wg św. Mateusza 20:29-34
29
 Gdy wychodzili z Jerycha, towarzyszył Mu wielki tłum ludu. 
30
A oto dwaj niewidomi, którzy siedzieli przy drodze, słysząc, że Jeszu przechodzi, zaczęli wołać: «Panie, ulituj się nad nami, Synu Dawida!».
31
Tłum nastawał na nich, żeby umilkli; lecz oni jeszcze głośniej wołali: «Panie, ulituj się nad nami, Synu Dawida!».
32
Jeszu przystanął, kazał ich przywołać i zapytał: «Cóż chcecie, żebym wam uczynił?»
33
Odpowiedzieli Mu: «Panie, żeby się oczy nasze otworzyły». 
34
Jeszu więc zdjęty litością dotknął ich oczu, a natychmiast przejrzeli i poszli za Nim.
Ewangelia wg św. Łukasza 18:35-43
35
Kiedy zbliżał się do Jerycha, jakiś niewidomy siedział przy drodze i żebrał.
36
 Gdy usłyszał, że tłum przeciąga, dowiadywał się, co się dzieje. 
37
 Powiedzieli mu, że Jeszu z Nazaretu przechodzi. 
38
Wtedy zaczął wołać: «Jeszu, Synu Dawida, ulituj się nade mną!» 
39
Ci, co szli na przedzie, nastawali na niego, żeby umilkł. Lecz on jeszcze głośniej wołał: «Jeszu, Synu Dawida, ulituj się nade mną!»
40
 Jeszu przystanął i kazał przyprowadzić go do siebie. A gdy się zbliżył, zapytał go:
41
«Co chcesz, abym ci uczynił?» Odpowiedział: «Panie, żebym przejrzał». 
42
Jeszu mu odrzekł: «Przejrzyj, twoja wiara cię uzdrowiła».
43
Natychmiast przejrzał i szedł za Nim, wielbiąc Boga. Także cały lud, który to widział, oddał chwałę Bogu. 
begging
Ewangelia wg św. Łukasza 16:20
U bramy jego pałacu leżał żebrak okryty wrzodami, imieniem Łazarz. 
Ewangelia wg św. Łukasza 16:22
Umarł żebrak, i posłańcy zanieśli go na łono Abrahama. Umarł także bogacz i został pogrzebany. 
Ewangelia wg św. Jana 9:8
A sąsiedzi i ci, którzy przedtem widywali go jako żebraka, mówili: «Czyż to nie jest ten, który siedzi i żebrze?»
Dzieje Apostolskie 3:2
I pewien mężczyzna [człowiek] kaleka [niezdolny do chodzenia] od łona [wnętrza] matki swojej był [istniał], noszony [przenoszony], którego umieszczali [stawiali] codziennie przy bramie [drzwiach, wejściu] świątyni, nazywanej [zwanej] Piękną [Ładną], by prosić [żebrać] o jałmużnę [miłosierdzie, pomoc] od tych, którzy wchodzili [przechodzili] do świątyni.
Dzieje Apostolskie 3:3
Który [ten] widząc [dostrzegając] Piotra i Jana przygotowujących się [gotowych] do wejścia [wkroczenia] do świątyni, prosił [zwracał się] o uzyskanie [otrzymanie] jałmużny [miłosierdzia, pomocy finansowej].