I niektórzy zaczęli pluć na Niego; zakrywali Mu twarz, policzkowali Go i mówili: «Prorokuj!» Także słudzy bili Go pięściami po twarzy.

Ubrali Go w purpurę i uplótłszy wieniec z ciernia włożyli Mu na głowę.

Przy tym bili Go trzciną po głowie, pluli na Niego i przyklękając oddawali Mu hołd.

Ci zaś, którzy przechodzili obok, przeklinali Go, potrząsali głowami, mówiąc: «Ej, Ty, który burzysz przybytek i w trzech dniach go odbudowujesz,

Podobnie arcykapłani wraz z uczonymi w Piśmie drwili między sobą i mówili: «Innych wybawiał, siebie nie może wybawić.

Do ciebie wołali, a wybawieni są; w tobie nadzieję mieli, a nie byli pohaóbieni.

Wszyscy, którzy mię widzą, szydzą ze mnie; wykrzywiają gębę, chwieją głową, mówiąc:

 Wzgardzony i odepchnięty przez ludzi, Mąż boleści, zaznajomiony z wycieńczeniem, ukryta [skrzywiona] twarze przed Nim, pogardzany nie uważany. 

 Wtedy żołnierze namiestnika zabrali Jeszu z sobą do pretorium i zgromadzili koło Niego całą kohortę.

Uplótłszy wieniec z ciernia włożyli Mu na głowę, a do prawej ręki dali Mu trzcinę. Potem przyklękali przed Nim i szydzili z Niego, mówiąc: «Witaj, Królu Judejski!»

A gdy Go wyszydzili, zdjęli z Niego płaszcz, włożyli na Niego własne Jego szaty i odprowadzili Go na ukrzyżowanie. 

Gdy przyszli na miejsce zwane Golgotą, to znaczy Miejscem Czaszki, 

 Gdy Go ukrzyżowali, rozdzielili między siebie Jego szaty, rzucając o nie losy. 

 A nad głową Jego umieścili napis z podaniem Jego winy: «To jest Jeszu, Król Judejski».

Ci zaś, którzy przechodzili obok, przeklinali Go i potrząsali głowami,

 Podobnie arcykapłani z uczonymi w Piśmie i starszymi, szydząc, powtarzali: 

Zaufał Bogu: niechże Go teraz wybawi, jeśli Go miłuje. Przecież powiedział: "Jestem Synem Bożym"».

Tymczasem ludzie, którzy pilnowali Jeszu, naigrawali się z Niego i bili Go. 

 Wiele też innych obelg miotali przeciw Niemu. 

Wówczas wzgardził Nim Herod wraz ze swoją strażą; na pośmiewisko kazał ubrać Go w lśniący płaszcz i odesłał do Piłata. 

 A lud stał i patrzył. Lecz członkowie Wysokiej Rady drwiąco mówili: «Innych wybawiał, niechże teraz siebie wybawi, jeśli On jest Mesjaszem, Wybrańcem Bożym».

mówiąc: «Jeśli Ty jesteś królem judejskim, wybaw sam siebie». 

Jeden ze złoczyńców, których [tam] powieszono, urągał Mu: «Czy Ty nie jesteś Mesjaszem? Wybaw więc siebie i nas». 

A żołnierze uplótłszy koronę z cierni, włożyli Mu ją na głowę i okryli Go płaszczem purpurowym. 

Potem podchodzili do Niego i mówili: «Witaj, Królu Judejski !» I policzkowali Go. 

Wówczas najwyższy kapłan rozdarł swoje szaty i rzekł: «Na cóż nam jeszcze potrzeba świadków?

Brzydzą się mną, a oddalają się odemnie, i na twarz moję plwać się nie wstydzą.

Ciała mego nadstawiam bijącym, a policzków moich tym, którzy mię targają; twarzy mojej nie zakrywam od obelżenia i plwania.

Wówczas zaczęli pluć Mu w twarz i bić Go pięściami, a inni policzkowali Go 

Bo nie zostawisz duszy mojej w grobie, ani dopuścisz świętemu twemu oglądać skażenia.

A nie myślą w sercu swojem, że na wszystkie złości ich pamiętam; a teraz ich ogarniają sprawy ich, i są przed obliczem mojem.

 Podczas [o ile, gdy] prawo [zasady] przez Mojżesza dano, łaska i prawda przez Jeszu Pomazańca [Chrystusa, Mesjasza] zaistniało [stało się].

i powiedział do niego: «Każdy człowiek stawia najpierw dobre wino, a gdy się napiją, wówczas gorsze. Ty zachowałeś dobre wino aż do tej pory».

Lecz On im odpowiedział: «Plemię przewrotne i wiarołomne żąda znaku, ale żaden znak nie będzie mu dany, prócz znaku proroka Jonasza. 

 Albowiem jak Jonasz był trzy dni i trzy noce we wnętrznościach wielkiej ryby, tak Syn Człowieczy będzie trzy dni i trzy noce w łonie ziemi.

A iż był pogrzebiony, a iż zmartwychwstał dnia trzeciego według Pism.