Gdy rozstał się z nimi, odszedł na górę, aby się modlić.

Widząc, jak się trudzili przy wiosłowaniu, bo wiatr był im przeciwny, około czwartej straży nocnej przyszedł do nich, krocząc po jeziorze, i chciał ich minąć.

Słuchaj pilnie głosu wołania mego; królu mój, i Boże mój! boć się modlę tobie.

Przeciwili mi się za miłość moję, chociażem się za nich modlił.

Z nastaniem dnia wyszedł i udał się na miejsce pustynne. A tłumy szukały Go i przyszły aż do Niego; chciały Go zatrzymać, żeby nie odchodził od nich.

W tym czasie Jeszu wyszedł na górę, aby się modlić, i całą noc spędził na modlitwie do Boga.

Potem wyszedł i udał się, według zwyczaju, na Górę Oliwną: towarzyszyli Mu także uczniowie.

A sam oddalił się od nich na odległość jakby rzutu kamieniem, upadł na kolana i modlił się 

Wtedy ukazał Mu się posłaniec z nieba i umacniał Go. 

 A wstawszy od modlitwy (i) przyszedłszy do uczniów, znalazł ich śpiących ze smutku. 

Powiedział im Jeszu: «Moim pokarmem jest wypełnić wolę Tego, który Mnie posłał, i wykonać Jego dzieło.

 Gdy więc Jeszu poznał, że mieli przyjść i porwać Go, aby Go obwołać królem, sam usunął się znów na górę. 

W każdej modlitwie i w prośbie modląc się na każdy czas w duchu, i około tego czując ze wszelką ustawicznością i z prośbą za wszystkich świętych,

- Bądźcie tego samego nastawiania, które miał Jeszu Pomazaniec.

 W dniach swego życia w ciele z wielkim wołaniem i ze łzami zanosił On błagania oraz usilne prośby do Tego, który mógł Go wybawić od śmierci, i ze względu na pobożność został wysłuchany;