Niech w przód proszę jedzie pan mój przed sługą swoim, a ja poprowadzę się z lekka, jako zdąży trzoda, która jest przede mną, i jako nadążą dzieci, aż przyjdę do pana mego do Seir.

Albowiem nie zostanie laska niezbożników nad losem sprawiedliwych, by snać nie ściągnęli sprawiedliwi rąk swych ku nieprawości.

Jako pasterz trzodę swoję paść będzie; do naręcza swego zgromadzi baranki, i na łonie swem piastować je będzie, a kotne zwolna poprowadzi.

Jeszcze wiele mam wam do powiedzenia, ale teraz [jeszcze] znieść nie możecie. 

Bracia! Nie mogłem przemówić do was jak do będących pod tchnieniem, ale jak do cielesnych i jak do niemowląt w Pomazańcu.

 Mlekiem was poiłem, ponieważ pokarmu nie mogliście (trawić).

 Teraz trwa wiara, nadzieja, miłość, te trzy. Największa zaś z nich (to) miłość.