Jeźliżem odmówił ubogim, czego chcieli, a oczy wdowy jeźliżem zasmucił;

(Albowiem sierota z młodości mojej rosła ze mną, jako u ojca; a jakom wyszedł z żywota matki mojej, byłem wdowie za wodza.)

Jeźliże mi nie błogosławiły biodra jego, że się wełną owiec moich zagrzał;

Niezbożnik pożycza, a nie ma czem oddać; ale sprawiedliwy pokazuje łaskę, i rozdaje.

Rozprasza, i daje ubogim; sprawiedliwość jego trwa na wieki; róg jego wywyższy się w sławie.

Panu pożycza, kto ma litość nad ubogim, a on mu za dobrodziejstwo jego odda.

Daj cząstkę siedmiom albo ośmiom; bo nie wiesz, co złego będzie na ziemi.

Ułamuj łaknącemu chleba twego, a ubogich wygnaóców wprowadź do domu twego; ujrzyszli nagiego, przyodziej go, a przed ciałem swojem nie ukrywaj się.

Jeźli wylejesz łaknącemu duszę swoję, a duszę utrapioną nasycisz: tedy wejdzie w ciemności światłość twoja, a zmierzk twój będzie jako południe.

I pobudują spłodzeni od ciebie pustynie starodawne, grunty od narodu do narodu wywiedziesz; i nazwą cię naprawcą obalin, i przeprawcą ścieżek ku mieszkaniu.

 Raczej dajcie to, co jest wewnątrz, na jałmużnę, a zaraz wszystko będzie dla was czyste. 

Sprzedajcie wasze mienie i dajcie jałmużnę! Sprawcie sobie trzosy, które nie niszczeją, skarb niewyczerpany w niebie, gdzie złodziej się nie dostaje ani mól nie niszczy.

 Ponieważ Juda miał pieczę nad trzosem, niektórzy sądzili, że Jeszu powiedział do niego: «Zakup, czego nam potrzeba na święto», albo żeby dał coś ubogim. 

Mieszkała też w Jafie pewna uczennica imieniem Tabita, co znaczy Gazela. Czyniła ona dużo dobrego i dawała hojne jałmużny.

pobożny i "bojący się Boga" wraz z całym swym domem. Dawał on wielkie jałmużny ludowi i zawsze modlił się do Boga. 

 On zaś wpatrując się w niego z lękiem zapytał: «Co, panie?» Odpowiedział mu: «Modlitwy twoje i jałmużny stały się ofiarą, która przypomniała ciebie Bogu. 

 i rzekł: "Korneliuszu, twoja modlitwa została wysłuchana i Bóg wspomniał na twoje jałmużny.

 Uczniowie postanowili więc, że każdy według możności pośpieszy z pomocą braciom, mieszkającym w Judei. 

 Po wielu latach przybyłem z jałmużnami i ofiarami dla mego narodu.

Jeśli ktoś napomina, w napominaniu; kto rozdaje, w szczerości; kto przełożony jest, w pilności; kto czyni miłosierdzie, niech czyni z ochotą.

 To zaś: siejący skąpo, skąpo też zeżnie, a siejący w poświęceniu, w poświęceniu zeżnie.  

 Mocny zaś Bóg każdą łaskę dać hojnie dla was, żebyście we wszystkim (i) zawsze (w) pełni (byli) samowystarczalni, mając obfitość dla każdego działania dobrego. 

 Zaś dostarczający ziarno siejącemu i chleb na pokarm zaopatrujący, także pomnoży ziarno wasze, da wzrost plonom sprawiedliwości waszej.  

 Ponieważ usługa publiczna ta, nie tylko jest dopełnieniem niedostatków świętych, ale też obfituje przez liczne dziękowania Bogu, 

 I sami błagają za was, pragną was z powodu przewyższającej łaski Boga względem was. 

 abyśmy tylko pamiętali o ubogich, co też pilnie starałem się wykonać.

 Kradnący, więcej nie kradnie, bardziej zaś (niech się) trudzi, wypracowując własnymi rękoma dobro, aby miał przekazywać potrzebę mającemu. 

(Aby) dobroczynnością bogacili (się) ku czynom pięknym, (by) hojni byli (gotowi się) dzielić.

 Radości bowiem dużo mam i zachętę powodowaną miłością twoją, ponieważ wnętrzności świętych (zostały) orzeźwione przez ciebie bracie.

 Zaś (o) dobroczynności i wspólnocie nie zapominajcie, (z) takich bowiem ofiar jest zadowolony Bóg. 

 Gdyby zaś brat albo siostra byli nadzy i brak byłoby im codziennego pożywienia,

 i ktoś spośród was powiedziałby im: Odchodźcie w pokoju, ogrzejcie się i nasyćcie się - nie dalibyście im jednak tego, czego ciało potrzebuje, jaki z tego pożytek?

 Kto mówi, niech to będzie jak słowa Boga. Kto usługuje, niech czyni to w sile, w którą zaopatruje Bóg, aby we wszystkim uwielbiony był Bóg przez Jeszu Pomazańca. Jego jest chwała i moc na wieki wieków. Amen.

 Jeśli ktoś posiada dobra tego świata, a widzi swojego brata w potrzebie i zamyka przed nim swoje wnętrzności, jak może w nim mieszkać miłość Boga?

 A po tym poznamy, że z prawdy jesteśmy i przed nim uwiarygodnimy wnętrze [serce] nasze,

Większa część ludzi przechwala się uczynnością swoją; ale w samej rzeczy, któż takiego znajdzie?

Nie wesel się, Izraelu! nie raduj się jako inne narody, że nierząd płodzisz, odwracając się od Boga swego, a miłujesz zapłatę wszetecznicy na wszystkich bojewiskach zboża.

 Gdy się modlicie, nie bądźcie jak obłudnicy. Oni lubią w synagogach i na rogach ulic wystawać i modlić się, żeby się ludziom pokazać. Amen, powiadam wam: otrzymali już swoją nagrodę.

 Obłudniku [hipokryto], wyrzuć najpierw z oka swojego belkę, a wtedy przejrzysz, (by) usunąć [wyrzucić] drzazgę z oka brata twojego.

Obłudnicy, dobrze powiedział o was prorok Izajasz: 

rano zaś: "Dziś burza, bo niebo się czerwieni i jest zasępione". Wygląd nieba umiecie rozpoznawać, a znaków czasu nie możecie? 

 Jeszu przejrzał ich przewrotność i rzekł: «Czemu Mnie wystawiacie na próbę, obłudnicy?

Biada wam, uczeni w Piśmie i faryzeusze, obłudnicy, bo zamykacie królestwo niebiańskie przed ludźmi. Wy sami nie wchodzicie i nie pozwalacie wejść tym, którzy do niego idą. 

Biada wam, uczeni w Piśmie i faryzeusze, obłudnicy, bo obchodzicie morze i ziemię, żeby pozyskać jednego współwyznawcę. A gdy się nim stanie, czynicie go dwakroć bardziej winnym Gehenny niż wy sami. 

Głupi i ślepi! Cóż bowiem jest ważniejsze, złoto czy przybytek, który uświęca złoto? 

 Ślepi! Cóż bowiem jest ważniejsze, ofiara czy ołtarz, który uświęca ofiarę? 

A kto przysięga na przybytek, przysięga na niego i na Tego, który w nim mieszka. 

Biada wam, uczeni w Piśmie i faryzeusze, obłudnicy! Bo dajecie dziesięcinę z mięty, kopru i kminku, lecz pomijacie to, co ważniejsze jest w Prawie: sprawiedliwość, miłosierdzie i wiarę. To zaś należało czynić, a tamtego nie opuszczać. 

Biada wam, uczeni w Piśmie i faryzeusze, obłudnicy! Bo dbacie o czystość zewnętrznej strony kubka i misy, a wewnątrz pełne są one zdzierstwa i niepowściągliwości. 

Biada wam, uczeni w Piśmie i faryzeusze, obłudnicy! Bo podobni jesteście do grobów pobielanych, które z zewnątrz wyglądają pięknie, lecz wewnątrz pełne są kości trupich i wszelkiego plugastwa.

Biada wam, uczeni w Piśmie i faryzeusze, obłudnicy! Bo budujecie groby prorokom i zdobicie grobowce sprawiedliwych,

Każe go ćwiartować i z obłudnikami wyznaczy mu miejsce. Tam będzie płacz i zgrzytanie zębów.

Albowiem gdy się niepobożność jako ogieó roznieci, pożre głóg i ciernie: potem zapali gęstwinę lasu, skąd się rozwieją jako dym na powietrzu.

Na naród obłudny poślę go, a o ludu zapalczywości mojej przykażę mu, aby brał łup i wydzierał korzyści a położył go na podeptanie, jako błoto na ulicach.

Odpowiedział im: «Słusznie prorok Izajasz powiedział o was, obłudnikach, jak jest napisane: Ten lud czci Mnie wargami, lecz sercem swym daleko jest ode Mnie.

 Jak możesz mówić swemu bratu: "Bracie, pozwól, że usunę drzazgę, która jest w twoim oku", gdy sam belki w swoim oku nie widzisz? Obłudniku, wyrzuć najpierw belkę ze swego oka, a wtedy przejrzysz, ażeby usunąć drzazgę z oka swego brata. 

 Obłudnicy, umiecie rozpoznawać wygląd ziemi i nieba, a jakże obecnego czasu nie rozpoznajecie? 

 Pan mu odpowiedział: «Obłudnicy, czyż każdy z was nie odwiązuje w szabat wołu lub osła od żłobu i nie prowadzi, by go napoić? 

 Gdy się modlicie, nie bądźcie jak obłudnicy. Oni lubią w synagogach i na rogach ulic wystawać i modlić się, żeby się ludziom pokazać. Amen, powiadam wam: otrzymali już swoją nagrodę.

Lubią honorowe miejsca na ucztach i pierwsze krzesła w synagogach. 

pierwsze krzesła w synagogach i zaszczytne miejsca na ucztach.

Biada wam, faryzeuszom, bo lubicie pierwsze miejsce w synagogach i pozdrowienia na rynku. 

«Strzeżcie się uczonych w Piśmie, którzy z upodobaniem chodzą w powłóczystych szatach, lubią pozdrowienia na rynku, pierwsze krzesła w synagogach i zaszczytne miejsca na ucztach.

A on rzekł: Zgrzeszyłem; wszakże uczcij mię proszę przed starszymi ludu mego, i przed Izraelem, a wróć się zemną, abym się pokłonił Panu, Bogu twemu.

Nie odbieram chwały od ludzi,

Jak możecie uwierzyć, skoro od siebie wzajemnie odbieracie chwałę, a nie szukacie chwały, która pochodzi od samego Boga?

 Kto mówi we własnym imieniu, ten szuka własnej chwały. Kto zaś szuka chwały Tego, który go posłał, ten godzien jest wiary i nie ma w nim nieprawości. 

Aniśmy szukali od ludzi chwały, ani od was, ani od inszych, mogąc wam być ciężkimi, jako Apostołowie Chrystusowi;

 Gdy się modlicie, nie bądźcie jak obłudnicy. Oni lubią w synagogach i na rogach ulic wystawać i modlić się, żeby się ludziom pokazać. Amen, powiadam wam: otrzymali już swoją nagrodę.

Kiedy pościcie, nie bądźcie posępni jak obłudnicy. Przybierają oni wygląd ponury, aby pokazać ludziom, że poszczą. Zaprawdę, powiadam wam: już odebrali swoją nagrodę. 

 Amen. bowiem powiadam wam: Aż do cokolwiek przeszło [przeminęło] niebo i ziemia, jota jedna lub jedna kreska nie przeszła [przeminęła] z dala od prawa aż do cokolwiek stanie się.