I rozeszła się informacja [wiadomość] ta, po [na] całej ziemi [okolicy] tej. 

 Oni jednak, skoro tylko wyszli, roznieśli wieść o Nim po całej tamtejszej okolicy. 

 W owym czasie doszła do uszu tetrarchy Heroda wieść o Jeszu.

I był Pan z Jozuem, a rozchodziła się sława jego po wszystkiej ziemi.

A królowa z Saby usłyszawszy sławę o Salomonie i o imieniu Paóskiem przyjechała, aby go doświadczyła w zagadkach.

A tak rozsławiło się imię Dawidowe po wszystkich ziemiach: i sprawił to Pan, że był straszny wszystkim narodom.

I wnet rozeszła się wieść o Nim wszędzie po całej okolicznej krainie galilejskiej.

Potem powrócił Jeszu w mocy Tchnienia do Galilei, a wieść o Nim rozeszła się po całej okolicy.

Lecz tym szerzej rozchodziła się Jego sława, a liczne tłumy zbierały się, aby Go słuchać i znaleźć uzdrowienie ze swych niedomagań.

I osadził Dawid żołnierzem Syryją Damaską. A tak Syryjczycy byli sługami Dawidowymi, przynosząc mu podatki; i bronił Pan Dawida wszędzie gdziekolwiek się obrócił.

Pierwszy ten spis odbył się, gdy namiestnikiem Syrii był Kwiryniusz. 

 Posłali przez nich pismo tej treści: «Wysłannicy(Apostołowie) i starsi bracia przesyłają pozdrowienie braciom pogańskiego pochodzenia w Antiochii, w Syrii i w Cylicji. 

Przechodził przez Syrię i Cylicję umacniając miejscowe społeczności powołanych.

I obchodził Jeszu całą Galileę, nauczając w tamtejszych synagogach, głosząc Dobrą Nowinę o królestwie i lecząc wszystkie choroby i wszelkie słabości wśród ludu. 

Gdy Jeszu przyszedł do domu Piotra, ujrzał jego teściową, leżącą w gorączce. 

Ujął ją za rękę, a gorączka ją opuściła. Wstała i usługiwała Mu. 

Tak Jeszu obchodził wszystkie miasta i wioski. Nauczał w tamtejszych synagogach, głosił Dobrą Nowinę królestwa i leczył wszystkie choroby i wszystkie słabości. 

I rzekł: Będzieszli pilnie słuchał głosu Pana Boga twego, a co dobrego w oczach jego czynić będziesz, i nakłonisz uszy ku przykazaniom jego, strzegąc wszystkich ustaw jego, żadnej niemocy, którąm dopuścił na Egipt, nie dopuszczę na cię; bom Ja Pan, który cię leczę.

Gdy ci wychodzili, oto przyprowadzono Mu niemowę opętanego.

Wówczas przyprowadzono Mu opętanego, który był niewidomy i niemy. Uzdrowił go, tak że niemy mógł mówić i widzieć. 

 A oto niewiasta Kananejska z granic tych wyszedłszy, krzyczała {do Niego}, mówiąc: "Zlituj się (nade) mną Panie, Synu Dauida; córka moja (jest) źle z demonizowana. 

Jeszu rozkazał mu surowo, i złe tchnienie opuściło go. Od owej pory chłopiec odzyskał zdrowie. 

Ledwie wysiadł z łodzi, zaraz wybiegł Mu naprzeciw z grobów człowiek opętany przez tchnienie nieczyste.

Często bowiem wiązano go w pęta i łańcuchy; ale łańcuchy kruszył, a pęta rozrywał, i nikt nie zdołał go poskromić.

Skoro z daleka ujrzał Jeszu przybiegł, oddał Mu pokłon

Powiedział mu bowiem: «Wyjdź, tchnienie nieczyste, z tego człowieka».

I prosił Go na wszystko, żeby ich nie wyganiał z tej okolicy.

Prosili Go więc: «Poślij nas w świnie, żebyśmy w nie wejść mogli».

Pasterze zaś uciekli i rozpowiedzieli to w mieście i po zagrodach, a ludzie wyszli zobaczyć, co się stało.

A ci, którzy widzieli, opowiedzieli im, co się stało z opętanym, a także o świniach.

Gdy wsiadł do łodzi, prosił Go opętany, żeby mógł zostać przy Nim.

A był w synagodze człowiek, który miał w sobie tchnienie nieczyste. Zaczął on krzyczeć wniebogłosy;

Lecz Jeszu rozkazał mu surowo: «Milcz i wyjdź z niego!» Wtedy złe tchnienie rzuciło go na środek i wyszło z niego nie wyrządzając mu żadnej szkody. 

Gdy wyszedł na ląd, wybiegł Mu naprzeciw pewien człowiek, który był opętany przez złe tchnienia. Już od dłuższego czasu nie nosił ubrania i nie mieszkał w domu, lecz w grobach.

Rozkazywał bowiem tchnieniu nieczystemu, by wyszedł z tego człowieka. Bo już wiele razy porywał go, a choć wiązano go łańcuchami i trzymano w pętach, on rwał więzy, a zły duch pędził go na miejsca pustynne. 

Te prosiły Jeszu, żeby im nie kazał odejść do Czeluści. 

Wtedy złe tchnienia wyszły z człowieka i weszły w świnie, a trzoda ruszyła pędem po urwistym zboczu do jeziora i utonęła. 

Ludzie wyszli zobaczyć, co się stało. Przyszli do Jeszu i zastali człowieka, z którego wyszły złe tchnienia, ubranego i przy zdrowych zmysłach, siedzącego u nóg Jeszu. Strach ich ogarnął. 

 Wtedy cała ludność okoliczna Gergezeńczyków prosiła Go, żeby odszedł od nich, ponieważ wielkim strachem byli przejęci. On więc wsiadł do łodzi i odpłynął z powrotem. 

Znacie sprawę Jeszu z Nazaretu, którego Bóg namaścił Tchnieniem Świętym i mocą. Dlatego że Bóg był z Nim, przeszedł On dobrze czyniąc i uzdrawiając wszystkich, którzy byli pod władzą złego(diabła).

prosił: «Panie, zlituj się nad moim synem! Jest epileptykiem i bardzo cierpi; bo często wpada w ogień, a często w wodę. 

mówiąc: «Panie, sługa mój leży w domu sparaliżowany i bardzo cierpi» 

 I powiedział Jeszu Setnikowi: "Idź i jak wierzyłeś, staje (się) tobie" A uzdrowiony chłopiec jego w godzinie tej.

I oto przynieśli Mu paralityka, leżącego na łożu. Jeszu, widząc ich wiarę, rzekł do paralityka: «Ufaj, synu! Odpuszczają ci się twoje błędy [grzechy]». 

A Jeszu, znając ich myśli, rzekł: «Dlaczego złe myśli nurtują w waszych sercach? 

Otóż żebyście wiedzieli, że Syn Człowieczy ma na ziemi władzę uwalniania (od) błędów [grzechów] - rzekł do paralityka: Wstań, weź swoje łoże i idź do domu!»

A tłumy ogarnął lęk na ten widok, i wielbiły Boga, który takiej mocy udzielił ludziom.