Każdego więc, kto tych słów moich słucha i wypełnia je, można porównać z człowiekiem roztropnym, który dom swój zbudował na skale. 

 Każdego zaś, kto tych słów [logos, nauka] moich słucha, a nie wypełnia ich, można porównać z człowiekiem nierozsądnym, który dom swój zbudował na piasku.

Przetoż strzeżcie, abyście czynili, jako wam rozkazał Pan, Bóg wasz, nie uchylając się na prawo ani na lewo.

Cokolwiek ja wam rozkazuję, tego strzedz będziecie, abyście czynili; nie przydasz nic do tego, ani też ujmiesz z tego.

Byli zaś [jednak] wytrwale [stałe, niezmiennie] przestrzegający [trwający przy] nauczaniu posłańców [apostołów, wysłanników] i wspólnocie [komunii], łamaniu chleba i modlitwach [prośbach, oracjach].

Jak nie uchylałem się tchórzliwie od niczego, co pożyteczne, tak że przemawiałem i nauczałem was publicznie i po domach,

 nawołując zarówno Judejczyków, jak i Hellenów(Greków) do nawrócenia się do Boga i do wiary w Pana naszego Jeszu.

 bo nie uchylałem się tchórzliwie od głoszenia wam całej woli Bożej. 

 Chwalę was zaś {bracia}, że we wszystkim o mnie pamiętacie i — jak wam przekazałem — przekazu tego się trzymacie.

 Ja bowiem przejąłem od Pana to, co też wam przekazałem, że Pan Jeszu tej nocy, której był wydany, wziął chleb

 Jeśli ktoś uważa, że jest prorokiem albo (pod) tchnieniem, niech uznaje, że to, co wam piszę, to nakazy Pana.

On sam też ustanowił jednych wysłannikami [apostołami], drugich prorokami, innych głosicielami dobrej nowiny, a innych pasterzami i nauczycielami,

 aż dojdziemy wszyscy do jedności wiary i pełnego poznania Syna Bożego, do męskiej doskonałości, do miary dorosłości pełni pomazańcowej,

 Natomiast jako prawdomówni w miłości, we wszystkim wrośli w Niego, który jest Głową, w Pomazańca.

To więc mówię i świadczę w Panu, abyście już więcej nie postępowali, jak pozostałe narody postępują w próżności swego umysłu,

Wy jednak nie tak nauczyliście się Pomazańca,

że – co do wcześniejszego postępowania - macie zdjąć z siebie starego człowieka, niszczonego przez zwodnicze żądze,

 i ubrać się w nowego człowieka, stworzonego według Boga w sprawiedliwości i świętości prawdy.

 (Bądźcie) zagniewani [rozdrażnieni, źli] i [a] nie uchybiajcie [grzeszcie]; słońce (niech) nie zachodzi przed [nad]  rozdrażnieniem [irytacją] waszym.

 Kradnący, więcej nie kradnie, bardziej zaś (niech się) trudzi, wypracowując własnymi rękoma dobro, aby miał przekazywać potrzebę mającemu. 

 A nie zasmucajcie Tchnienia Świętego Boga, którym opieczętowani jesteście na dzień odkupienia.

 A bądźcie jedni przeciwko drugim z_wnętrza_wrażliwi, miłosierni, odpuszczając sobie, jak wam Bóg w Pomazańcu odpuścił.

 Którego my głosimy, napominając każdego człowieka i ucząc każdego człowieka w całej mądrości, abyśmy doprowadzili [ustawili] każdego człowieka (do) dojrzałości [doskonałości] w Pomazańcu Jeszu. 

 W końcu, bracia, prosimy was i zachęcamy w Panu Jeszu, abyście tak jak przejęliście od nas, jak macie postępować i podobać się Bogu — jak zresztą postępujecie — abyście tym bardziej obfitowali.

Gdyż wiecie, jakie wam rozkazania daliśmy przez Pana Jeszu.

 Nakazujemy [rozkazujemy] zaś wam bracia w imieniu Pana naszego Jeszu Pomazańca, odłączenie [organizowanie się] wasze od każdego brata niechodzącego w szyku [niezdyscyplinowanego] i nie według przekazu [instrukcji, tradycji], który wzięli od nas.

Aniśmy darmo chleba jedli u kogo, ale z pracą i z kłopotem we dnie i w nocy robiąc, abyśmy nikomu z was ciężkimi nie byli;

Albowiem gdyśmy byli u was, tośmy wam rozkazali, że jeźli kto nie chce robić, niechajże też nie je.

Przeto takowym rozkazujemy i napominamy ich przez Pana naszego, Jeszu Chrystusa, aby w pokoju robiąc, swój własny chleb jedli.

Którzykolwiek słudzy są pod jarzmem, niech rozumieją panów swych godnych być wszelakiej czci, aby imię Boże i nauka nie była bluźniona.

Jeźli kto inaczej uczy, a nie przystępuje do zdrowych mów Pana naszego, Jeszu Chrystusa, i do tej nauki, która jest według pobożności,

Ty jednak głoś to, co jest zgodne ze zdrową nauką:

 Tak samo starsze (niewiasty niech) w postępowaniu (będą) godne szacunku, nie oszczercze, nie uzależnione (od) dużej (ilości) wina, uczące tego co dobre. 

jak mają być rozumne, czyste, gospodarne, dobre, poddane swym mężom — aby nie bluźniono nauce Bożej.

We wszystkiem samego siebie wystawiając za wzór dobrych uczynków, mając w nauce całość, powagę,

Sług nauczaj, aby byli poddani panom swoim, we wszystkiem się im podobając, nie odmawiając,

wy, którzy niegdyś byliście nie ludem, teraz jesteście ludem Bożym, dla których kiedyś nie było zmiłowania, teraz zmiłowania dostąpiliście.

 Zachowanie wasze wśród narodów miejcie ładne, aby choć [w czym] pomawiają was jak złoczyńców, widząc wasze ładne zachowanie wielbili Boga. 

 czy to namiestnikom jako przez niego ustanowionym [posłanym] dla ukarania {prawdziwie} złoczyńców pochwalenia zaś dobro czyniących.  

  jak wolni, a nie jak ci, którzy wolność mają za przykrywkę zła — lecz jak słudzy Boga. 

 Domownicy, z wszelką bojaźnią bądźcie poddani panom, nie tylko dobrym i łagodnym, ale i przewrotnym. 

- Dlatego też właśnie wkładając całą gorliwość, dodajcie DO WIARY waszej CNOTĘ, do cnoty POZNANIE, 

 przez zaś pobożność braterstwo, przez zaś braterstwo miłość. 

- Komu bowiem ich brak, jest ślepym - krótkowidzem i zapomniał o oczyszczeniu z dawnych swoich grzechów. 

- Stosownie do tego bogato zaopatrzone zostanie wasze wejście do eonowego (epoki, ery) królestwa Pana naszego i Zbawiciela, Jeszu Pomazańca.

 (abyście) pamiętali wypowiedzi przepowiedziane przez świętych proroków, i wysłanników [apostołów] waszych przykazania Pana i Zbawiciela:

A przez to wiemy, żeśmy go poznali, jeźli przykazania jego zachowujemy.

Kto mówi: Znam go, a przykazania jego nie zachowuje, kłamcą jest, a prawdy w nim nie masz.

 A po tym poznamy, że z prawdy jesteśmy i przed nim uwiarygodnimy wnętrze [serce] nasze,

 Umiłowani, jeśli serce nasze nie oskarża {nas}, śmiałość mamy przy Bogu, 

  A to jest przykazanie [nakaz] Jego, abyśmy uwierzyli imieniu Syna Jego, Jeszu Pomazańca, i miłowali (się) wzajemnie tak, jak przykazanie nam.

 Szczęśliwi(Błogosławieni), którzy płuczą swe szaty, aby władza nad drzewem życia do nich należała i aby bramami wchodzili do Miasta. 

Oto Dziewica pocznie i porodzi Syna, któremu nadadzą imię Emmanuel, to znaczy: "Bóg z nami"

Bo gdzie są dwaj albo trzej zebrani w imię moje, tam jestem pośród nich». 

I był Pan z Józefem, który był mężem szczęśliwie postępującym, a mieszkał w domu pana swego Egipczanina.

I baczył pan jego, że Pan był z nim, a iż wszystko co on czynił, Pan szczęścił w ręku jego.

A Pan był z Józefem, i skłoniwszy ku niemu miłosierdzie, dał mu łaskę w oczach przełożonego nad domem więzienia.

I rzekł Bóg: Oto, będę z tobą, a to miej na znak, żem cię ja posłał: Gdy wywiedziesz ten lud z Egiptu, będziecie służyć Bogu na tej górze.

Nie ostoi się nikt przed tobą po wszystkie dni żywota twego; jakom był z Mojżeszem, tak będę z tobą, nie odstąpię cię, ani cię opuszczę.

 Huczą narody, poruszone królestwa. Wydał głos swój (i) rozpłynęła się ziemia.

 Odpuście, uczcie (się), ponieważ Ja (jestem) Bogami [Bogiem]. Będę wywyższony (między) narodami, będę wywyższony na ziemi. 

Pociecze i przez ziemię Judzką, wyleje a rozejdzie się, aż do szyi wzbierze; a rozszerzone skrzydła jego napełnią szerokość ziemi twojej, o Immanuelu!

Wnijdźcie w radę, a będzie rozerwana; namówcie się, a nie ostoi się; bo Bóg z nami.

Nie bój się! bom Ja z tobą. Nie lękaj się! bom Ja Bogiem twoim. Zmocnię cię, a dam ci pomoc, i podeprę cię prawicą sprawiedliwości swojej.

Oni zaś poszli i głosili Ewangelię wszędzie, a Pan współdziałał z nimi i potwierdził naukę znakami, które jej towarzyszyły.

 Nie zostawię was sierotami: Przyjdę do was. 

W owym dniu poznacie, że Ja jestem w Ojcu moim, a wy we Mnie i Ja w was. 

Rzekł do Niego Juda, ale nie Iskariota: «Panie, cóż się stało, że nam się masz objawić, a nie światu?» 

W nocy Pan przemówił do Pawła w widzeniu: «Przestań się lękać, a przemawiaj i nie milcz, 

bo Ja jestem z tobą i nikt nie targnie się na ciebie, aby cię skrzywdzić, dlatego że wiele ludu mam w tym mieście». 

Ale Pan przy mnie stał i umocnił mię, aby przez mię zupełnie utwierdzone było kazanie, a iżby je słyszeli wszyscy poganie, i byłem wyrwany z paszczęki lwiej.

Łaska Pana Jeszu ze wszystkimi!

Wrogiem siejącym (chwast), jest oszczerca; zbieranie to koniec eonu [czasu], a zbierającymi są Posłowie [aniołowie].

Jak więc gromadzi się chwast i pali ogniem, tak będzie przy końcu eonu [czasu]. 

Tak będzie przy końcu eonu: wyjdą Posłowie, wydzielą złych spośród sprawiedliwych

 A gdy siedział na Górze Oliwnej, podeszli do Niego uczniowie i pytali na osobności: «Powiedz nam, kiedy to nastąpi i jaki będzie znak Twego przyjścia i końca eonu?» 

i nie dopuść, abyśmy ulegli pokusie, ale nas zachowaj od złego!  albowiem twoje jest królestwo i moc i chwała aż po eony. 

I odpowiedział Banajas, syn Jojada, królowi, mówiąc: Amen. Niech to stwierdzi Pan, Bóg króla, pana mego.

Błogosławiony Pan, Bóg Izraelski, od wieków aż na wieki. I rzekł wszystek lud Amen, i chwalił Pana.

I błogosławione imię chwały jego na wieki, a niech będzie napełniona chwałą jego wszystka ziemia. Amen, Amen.

 i żyjący. Byłem umarły, a oto jestem żyjący po eony eonów i mam klucze śmierci i Otchłani. 

Mówi Ten, który o tym świadczy: «Zaiste, przyjdę niebawem». Amen. Przyjdź, Panie Jeszu!