Nie chciejcie również, żeby was nazywano mistrzami, bo jeden jest tylko wasz Mistrz, Chrystus. 

 Nie, że panujemy nad waszą wiarą - ale współpracownikami jesteśmy radości waszej; wiarą bowiem stoicie.

 nie bowiem siebie głosimy, ale Pomazańca Jeszu (jako) Pana, a siebie (jako) sług waszych przez Jeszu. 

 Nie wielu nauczycielami (niech) będzie bracia moi, wiedząc [pamiętając], że większy wyrok [osąd] otrzymamy [pochwycimy]. 

Ani jako panując nad dziedzictwem Paóskiem, ale wzorami będąc trzody.

 Wystarczy uczniowi, aby był [stał się] jak nauczyciel, a niewolnik jak pan jego. Jeśli gospodarza [pana domu] Belzebubem nazwali ileż bardziej domowników jego?

Gdy on jeszcze mówił, oto obłok świetlany osłonił ich, a z obłoku odezwał się Głos: «To jest mój Syn umiłowany, w którym mam upodobanie, Jego słuchajcie!»

Zaraz też przystąpił do Jeszu, mówiąc: «Witaj Rabbi!», i pocałował Go. 

 Wy Mnie nazywacie "Nauczycielem" i "Panem" i dobrze mówicie, bo nim jestem. 

Jeżeli więc Ja, Pan i Nauczyciel, umyłem wam nogi, to i wyście powinni sobie nawzajem umywać nogi.

Gdyż na to Pomazaniec umarł i powstał i ożył, aby i nad umarłymi i nad żywymi panował.

Dlaczego więc ty potępiasz swego brata? Albo dlaczego gardzisz swoim bratem? Wszyscy przecież staniemy przed trybunałem Boga. 

Powiadam zaś to, że każdy z was mówi: Ja jestem Pawłowy, a ja Apollosowy, a ja Kefasowy, ja zaś Pomazańcowy.

Podzielony jest Pomazaniec? Czy Paweł za was ukrzyżowany? Albo jesteście w imię Pawłowe zanurzeni?

 Ponieważ jeszcze cieleśni jesteście. Skoro w was jest zazdrość i spór, to czy nie cieleśni jesteście? Prowadzicie się na sposób ludzki. 

Bo kim jest, Paweł? Kim jest Apollos? Sługami przez których uwierzyliście, a to jak każdemu Pan dał.

 ale Ja prosiłem za tobą, żeby nie ustała twoja wiara. Ty kiedy zawrócisz utwierdzaj twoich braci». 

od którego wszelki patriarchat (ojcostwo) na niebie i na ziemi ma nazwę;

Paweł, Apostoł Jeszu Chrystusa przez wolę Bożą, i Tymoteusz brat,

Tym, którzy są w Kolosach, świętym i wiernym braciom w Chrystusie Jeszu. Łaska wam i pokój niech będzie od Boga, Ojca naszego, i od Pana Jeszu Chrystusa.

Ja, Jan, wasz brat i współuczestnik w ucisku i królestwie, i wytrwałości w Jeszu, byłem na wyspie, zwanej Patmos, z powodu słowa Bożego i świadectwa Jeszu. 

I upadłem przed jego stopami, by oddać mu pokłon. I mówi: «Bacz, abyś tego nie czynił, bo jestem twoim współsługą i braci twoich, co mają świadectwo Jeszu: Bogu samemu złóż pokłon!» Świadectwem bowiem Jeszu jest tchnienie(duch) proroctwa.

Na to rzekł do mnie: «Bacz, byś tego nie czynił, bo jestem współsługą twoim i braci twoich, proroków, i tych, którzy strzegą słów tej księgi. Bogu samemu złóż pokłon!»