Albo uczyńcie (uznajcie) drzewo za piękne, wtedy i jego owoc jest ładny, albo uczyńcie drzewo spróchniałym, wtedy i owoc jego jest zepsuty; bo z owocu poznaje się drzewo.

Niech opuści niepobożny drogę swoję, a człowiek nieprawy myśli swoje i niech się nawróci do Pana, a zmiłuje się; i do Boga naszego, gdyż jest hojnym w odpuszczaniu.

Omyj od złości serce twoje, Jeruzalem! abyś wybawione było. Dokądże trwać będą w pośrodku ciebie myśli nieprawości twojej.

 Widziałem cudzołóstwa twoje i rżenie twoje, sprośność nierządu twego na pagórkach, i na polu; widziałem, obrzydliwości twoje. Biada tobie, Jeruszalemie, że nie oczyszczasz się. Jak długo jeszcze?

Odrzućcie od siebie wszystkie przestępstwa wasze, którycheście się dopuszczali, a uczyócie sobie serce nowe i ducha nowego. I przeczże macie umrzeć, o domie Izraelski?

Dobry człowiek z dobrego skarbca swego serca wydobywa dobro, a zły człowiek ze złego skarbca wydobywa zło. Bo z obfitości serca mówią jego usta. 

 Takie więc mając obietnice, umiłowani, oczyśćmy siebie od każdego brudu ciała i tchnienia, dokańczając uświęcenia w bojaźni Boga. 

 przychodźmy ze szczerym sercem, w pełni wiary, mając serca, zroszone [oczyszczone] z wyrzutów sumienia - i ciała obmyte wodą czystą. 

 Zbliżcie się do Boga, a zbliży się do was. Obmyjcie ręce, grzesznicy, i oczyśćcie serca, ludzie o rozdwojonej duszy.