Szczęśliwi, którzy cierpią prześladowanie dla sprawiedliwości, albowiem do nich należy królestwo niebios. 

Cieszcie się i radujcie, albowiem wasza nagroda wielka jest w niebie. Tak bowiem prześladowali proroków, którzy byli przed wami. 

Wchodząc do domu, przywitajcie go pozdrowieniem. 

Gdyby was gdzie nie chciano przyjąć i nie chciano słuchać słów waszych, wychodząc z takiego domu albo miasta, strząśnijcie proch z nóg waszych!

 Oto Ja was posyłam jak owce między wilki. Bądźcie więc ostrożni jak węże, a nieskazitelni jak gołębie! 

Nawet przed namiestników i królów będą was wodzić z mego powodu, na świadectwo im i poganom. 

 Będziecie w nienawiści u wszystkich z powodu mego imienia. Lecz kto wytrwa do końca, ten będzie zbawiony.

 Nie jest uczeń nad nauczyciela ani niewolnik [sługa] nad pana jego.

Ale rolnicy chwycili jego sługi i jednego obili, drugiego zabili, trzeciego zaś ukamienowali.

W końcu posłał do nich swego syna, tak sobie myśląc: Uszanują mojego syna.

Chwyciwszy go, wyrzucili z winnicy i zabili.

Dlatego oto Ja posyłam do was proroków, mędrców i uczonych. Jednych z nich zabijecie i ukrzyżujecie; innych będziecie biczować w swych synagogach i przepędzać z miasta do miasta. 

Amen, powiadam wam: Przyjdzie to wszystko na to pokolenie. 

 Gdybyście byli ze świata, świat by was kochał jako swoją własność. Ale ponieważ nie jesteście ze świata, bo Ja was wybrałem sobie ze świata, dlatego was świat nienawidzi.

Pamiętajcie na słowo, które do was powiedziałem: "Sługa nie jest większy od swego pana". Jeżeli Mnie prześladowali, to i was będą prześladować. Jeżeli moje słowo zachowali, to i wasze będą zachowywać. 

 Wyłączą was z synagogi. Owszem, nadchodzi godzina, w której każdy, kto was zabije, będzie sądził, że oddaje cześć Bogu. 

Będą tak czynić, bo nie poznali ani Ojca, ani Mnie.

Gdy mówili [rozmawiali] oni do [z] ludzi, nadciągnęli [zbliżyli się, stanęli obok] kapłani i komendant [oficer, dowódca] świątyni i Saduceusze,

I nałożyli [na nich] swoje dłonie i zatrzymali [umieścili] ich w przetrzymaniu [więzieniu] na [do] jutro; było bowiem już późno [wieczór nastał].

A przywoławszy Wysłanników(Apostołów) kazali ich ubiczować i zabronili im przemawiać w imię Jeszu, a potem zwolnili. 

 A oni odchodzili sprzed Sanhedrynu i cieszyli się, że stali się godni cierpieć dla imienia [Jeszu].

Twardego karku i opornych serc i uszu! Wy zawsze sprzeciwiacie się Tchnieniu Świętemu. Jak ojcowie wasi, tak i wy.

Wy, którzy otrzymaliście Prawo za pośrednictwem posłańców(aniołów), lecz nie przestrzegaliście go».

 A on pełen Tchnienia Świętego patrzył w niebo i ujrzał chwałę Boga i Jeszu, stojącego po prawicy Boga. 

A oni podnieśli wielki krzyk, zatkali sobie uszy i rzucili się na niego wszyscy razem. 

 Szaweł zaś zgadzał się na zabicie go. Wybuchło wówczas wielkie prześladowanie społeczności powołanych w Jeruszalem. Wszyscy, z wyjątkiem Wysłanników(Apostołów), rozproszyli się po okolicach Judei i Samarii.

 Wy bowiem staliście się bracia naśladowcami zgromadzeń Boga będących w Judei, w Pomazańcu Jeszu, gdyż tak samo cierpieliście od własnych rodaków tak, jak i oni od Judejczyków, 

 Którzy i Pana Jeszu zabili, i własnych proroków, i nas prześladują, a Bogu się nie podobają, i wszystkim ludziom są przeciwni.