Nazajutrz, gdy wyszli oni z Betanii, uczuł głód.

A widząc z daleka drzewo figowe, okryte liśćmi, podszedł ku niemu zobaczyć, czy nie znajdzie czegoś na nim. Lecz przyszedłszy bliżej, nie znalazł nic prócz liści, gdyż nie był to czas na figi.

A gdy przepościł czterdzieści dni i czterdzieści nocy, odczuł w końcu głód. 

Pewnego razu Jeszu przechodził w szabat wśród zbóż. Uczniowie Jego, poczuli głód, zaczęli zrywać kłosy i jeść.

był tam czterdzieści dni, gdzie był kuszony przez diabła. Nic w owe dni nie jadł, a po ich upływie odczuł głód. 

Albowiem nie mamy najwyższego kapłana, który by nie mógł z nami cierpieć krewkości naszych, lecz skuszonego we wszystkiem na podobieóstwo nas, oprócz grzechu.