Lecz niektórzy faryzeusze spośród tłumu rzekli do Niego: «Nauczycielu, zabroń tego swoim uczniom!»

 Odrzekł: «Powiadam wam: Jeśli ci umilkną, kamienie wołać będą». 

 Wobec tego arcykapłani i faryzeusze zwołali Wysoką Radę i rzekli: «Cóż my robimy wobec tego, że ten człowiek czyni wiele znaków? 

 Jeżeli Go tak pozostawimy, to wszyscy uwierzą w Niego, i przyjdą Rzymianie, i zniszczą nasze miejsce święte i nasz naród». 

mówiąc: Co zrobimy [uczynilibyśmy] tym mężczyznom [ludziom]? Ponieważ [gdyż] rzeczywiście [prawdziwie] bowiem znany [oczywisty] znak [cud, znamię] stało [zaistniał] (się) przez nich wszystkim zamieszkującym [mieszkającym] Jeruszalem jawne [widoczne] i nie możemy zaprzeczyć [wyprzeć, odrzucić].

I wezwawszy ich nakazali ogólnie nie mówić ani nauczać w imię  Jeszu.

A On im odpowiedział: «Nie czytaliście, co uczynił Dawid, gdy zgłodniał i ci co byli z nim? 

 (On) zaś odpowiadając, rzekł: Nie czytaliście, że stwarzający od początku (rodzajem) męskim i żeńskim uczynił ich? 

 A co do zmartwychwstania umarłych, nie czytaliście, co wam Bóg powiedział w słowach:

 On im odpowiedział: «Czy nigdy nie czytaliście, co uczynił Dawid, kiedy znalazł się w potrzebie, i był głodny on i jego towarzysze?

W owym czasie Jeszu przemówił tymi słowami: «Wysławiam Cię, Ojcze, Panie nieba i ziemi, że zakryłeś te rzeczy przed mądrymi i inteligentnymi, a objawiłeś je dzieciom. 

Panie, Panie nasz! jakoż zacne jest imię twoje po wszystkiej ziemi! któryś wyniósł chwałę twoję nad niebiosa.