Nie zatwardzajcież serca swego, jako w Meryba, a jako czasu kuszenia na puszczy.

Serca też swe zatwardzili jako dyjament, aby nie słuchali zakonu tego i słów, które posyłał Pan zastępów duchem swoim przez proroków przeszłych, skąd przyszedł wielki gniew od Pana zastępów.

A toście drugi raz uczynili, okrywając łzami ołtarz Paóski, płaczem i wołaniem, tak, że więcej nie patrzy na dar, i nie przyjmuje wdzięcznej ofiary z ręki waszej.

Wszakże mówicie: Dlaczegoż to? Dla tego, że Pan jest świadkiem między tobą i między żoną młodości twojej, przeciw którejś ty wystąpił, gdyż ona jest towarzyszką twoją, i żoną przymierza twego.

Wówczas Jeszu rzekł do nich: «Przez wzgląd na zatwardziałość serc waszych napisał wam to przykazanie.

Jeszu mu odpowiedział: «Pozwól teraz, bo tak godzi się nam wypełnić wszystko, co jest prawidłowe. Wtedy Mu ustąpił

Złe tchnienia prosiły Go: «Jeżeli nas wyrzucasz, to poślij nas w tę trzodę świń!» 

To, co mówię, pochodzi z wyrozumiałości, a nie z nakazu. 

 Dlatego to człowiek opuszcza ojca swego i matkę swoją i łączy się ze swą niewiastą tak ściśle, że stają się jednym ciałem.

I wszedł Noe, i synowie jego, i żona jego, i żony synów jego z nim, do korabia, dla potopu wód.

Gdy tak Pan mawiał: Zastanówcie się na drogach, a spojrzyjcie i pytajcie się o ścieszkach starych, któraby była droga dobra, a chodźcie nią, a znajdziecie odpocznienie duszy waszej: tedy odpowiadali: Nie będziemy chodzili.