Tłum nastawał na nich, żeby umilkli; lecz oni jeszcze głośniej wołali: «Panie, ulituj się nad nami, Synu Dawida!».

 I powiedział: Puść mnie, ponieważ wznosi (się) dzień. Jednak odpowiedział: Nie puszczę cię, chyba że mnie pobłogosławisz. 

 Ja JHWH (jestem) Bogami twoimi od ziemi Egiptu. I bogów prócz mnie nie znasz. Zbawiciela innego nie ma.

Mówię wam: Chociażby nie wstał i nie dał z tego powodu, że jest jego przyjacielem, to z powodu jego natręctwa wstanie i da mu, ile potrzebuje. 

 Każdy bowiem, kto prosi, proszący, otrzymuje, a szukający, znajduje; a pukającemu otworzą.

Powiedział im też przypowieść o tym, że zawsze powinni modlić się i nie ustawać:

W tym samym mieście żyła wdowa, która przychodziła do niego z prośbą: "Obroń mnie przed moim przeciwnikiem!"

 to jednak, ponieważ naprzykrza mi się ta wdowa, wezmę ją w obronę, żeby nie przychodziła bez końca i nie zadręczała mnie"». 

 A Bóg, czyż nie weźmie w obronę swoich wybranych, którzy dniem i nocą wołają do Niego, i czy będzie zwlekał w ich sprawie?

Ci zaś, którzy byli w łodzi, upadli przed Nim, mówiąc: «Prawdziwie jesteś Synem Bożym». 

I często wrzucał go nawet w ogień i w wodę, żeby go zgubić. Lecz jeśli możesz co, zlituj się nad nami i pomóż nam!».

Natychmiast ojciec chłopca zawołał: «Wierzę, zaradź memu niedowiarstwu!»