żebyśmy jednak nie dali im powodu do zgorszenia, idź nad jezioro i zarzuć wędkę! Weź pierwszą rybę, którą wyciągniesz, i otwórz jej pyszczek: znajdziesz statera. Weź go i daj im za Mnie i za siebie!

Tedy poseł, który chodził, aby przyzwał Micheasza, rzekł do niego, mówiąc: Oto teraz słowa proroków jednemi usty dobrze tuszą królowi; niechże będzie proszę słowo twoje, jako słowo jednego z nich, a mów dobre rzeczy.

I rzekł Micheasz: Jako żywy Pan, że co mi kolwiek rzecze Pan, to mówić będę.

 Bądźcie (ludźmi, którzy) nie dają powodu do potknięć ani Judejczykom, ani Helenom [Grekom], ani zgromadzeniu Boga,

 jak i ja wszystkim we wszystkim staram się podobać, nie szukając własnej korzyści, ale wielu, aby zostali zbawieni.

 Żadnego w niczym nie daj zgorszenia [upadku], aby nie potępiono służby.

 im ani na godzinę ustąpiliśmy podporządkowani, aby prawda dobrej nowiny działała u was. 

 [Ta] zaś [ale] mądrość z góry, najpierw prawdziwie czysta jest, następnie pokojowa, życzliwa, uległa [dająca się przekonać], pełna miłosierdzia [litości] i owocami dobrymi, niewyróżniająca [jednoznaczna, niepodzielna], i bez hipokryzji [nieobłudna, szczera].