Serce ich zatyło jako sadło; ale się ja zakonem twoim cieszę.

Ale nie chcieli dbać; i obrócili się tyłem, a uszy swe zatulili, aby nie słuchali.

Dlaczego nie rozumiecie mowy mojej? Bo nie możecie słuchać mojej nauki.

 Wy macie diabła za ojca i chcecie spełniać pożądania waszego ojca. Od początku był on zabójcą i w prawdzie nie wytrwał, bo prawdy w nim nie ma. Kiedy mówi kłamstwo, od siebie mówi, bo jest kłamcą i ojcem kłamstwa. 

A oni podnieśli wielki krzyk, zatkali sobie uszy i rzucili się na niego wszyscy razem. 

 A od rzeczywistej [prawdziwej] prawdy słuch [ucho] odwrócą do zaś baśni [bajek, wymysłów] zwrócą.

 Mamy o tym wiele do powiedzenia, lecz trudno to wyjaśnić, gdyż staliście się ociężali w słuchaniu.

Bo was napełnił Pan duchem snu twardego, i zawarł oczy wasze; proroków i książąt waszych najopatrzniejszych oczy zasłonił.

A danoliby księgi temu, co nie zna pisma, a rzeczono: Czytaj to proszę, tedy odpowie: Nie znam pisma.

Taki się karmi popiołem, serce jego zwiedzione unosi go, aby nie mógł wybawić duszy swojej, ani rzec: Izali to nie jest oszukanie, co jest w prawicy mojej?

 I w całym zwiedzeniu nieprawości, w ginących za to, (że) miłości prawdy nie przyjęli dla zbawienia ich. 

A przetoż pośle im Bóg skutek błędów, aby wierzyli kłamstwu,

Korygujcie [zmieńcie myślenie] i nawróćcie [zawróćcie] (się), aby [po to by] uchybienia [grzechy] wasze zostały wymazane,

 z łagodnością dyscyplinujący krnąbrnych [przeciwstawiających się], bo może da im Bóg nawrócenie [przemianę myśli] do poznania prawdy.

 i otrząsną się z sideł oszczercy [diabła], jako żywcem przez niego schwytani do (pełnienia) jego woli.

 Niemożliwe bowiem raz oświeconych, (którzy) posmakowali też daru niebiańskiego i towarzyszyli [uczestniczyli] Tchnienia świętego

 a odpadną, znów odnowić [przywrócić] skorygowaniu [nawróceniu]. Krzyżują sobie Syna Boga i upubliczniają

Widzę drogi jego, wszakże uzdrowię go; doprowadzę go; i przywrócę mu pociechy, i tym, którzy z nim płaczą.

Mówiącego: Nawróćcie się, synowie odporni! a uleczę odwrócenia wasze; mówcie: Oto my idziemy do ciebie, boś ty jest Pan, Bóg nasz.

Uzdrów mię, Panie! a będę uzdrowiony: zbaw mię, a będę zbawiony; albowiemeś ty chwała moja.

Wszakże Ja przywiodę ich do zdrowia, i uleczę a uzdrowię ich, i objawię im obfitość pokoju, a pokoju pewnego.

 Ale wzejdzie wam, bojącym (się) imienia mojego słońce sprawiedliwości i uzdrowienie w Jego skrzydłach. Wówczas wyjdziecie dumnie i rozbiegniecie (się), jak wypasione cielęta. 

aby patrzyli oczami, a nie widzieli, słuchali uszami, a nie rozumieli, żeby się nie nawrócili i nie była im wydana [tajemnica]».

 W środku placu [ulicy] jego i rzeki stąd i stamtąd drzewo życia czyniące owoców dwanaście po miesiącu każdego dające owoc jego a liście jego ku terapii [regeneracji, leczeniu] narodów.