Przypatrzcie się ptakom nieba: nie sieją ani żną i nie zbierają do spichrzów, a Ojciec wasz niebiański je żywi. Czyż wy nie jesteście ważniejsi niż one?

 Lecz On im odpowiedział: «Kto z was jeśli ma jedną owcę, i jeżeli mu ta w dół wpadnie w szabat, nie chwyci i nie wyciągnie jej? 

O ileż ważniejszy jest człowiek niż owca! Tak więc wolno jest w szabat dobrze czynić». 

Tedy mówię: Cóż jest człowiek, iż naó pamiętasz? albo Syn człowieczy, iż go nawiedzasz?

 Przypatrzcie się krukom: nie sieją ani żną; nie mają piwnic ani spichlerzy, a Bóg je żywi. O ileż ważniejsi jesteście wy niż ptaki! 

Bo to w Prawie Mojżesza jest napisane: Młócącemu wołowi nie zawiążesz pyska. Czy (to) o woły Bóg się troszczy?

Czy nie mówi tego przede wszystkim ze względu na nas? Ze względu na nas bowiem zostało napisane, że oracz powinien orać w nadziei, a młocarz (młócić) w nadziei swojego uczestniczenia w (tej) nadziei.