Tedy odpowiedział Saul słudze swemu: Więc pójdziemy; ale cóż przyniesiemy onemu mężowi? Bo chleba nie stało w sumkach naszych, a podarku niemasz, którybyśmy przynieśli mężowi Bożemu; cóż mamy?

Ale wziął kij swój w rękę swoję, i obrał sobie pięć gładkich kamieni z potoku, i włożył je do naczynia pasterskiego, które miał, to jest do torby, a procę swoję niósł w rękach swoich, i przybliżył się ku Filistynowi.

On im odpowiadał: «Kto ma dwie suknie, niech [jedną] da temu, który nie ma; a kto ma żywność, niech tak samo czyni». 

Opoóczę, którąm zostawił w Troadzie u Karpusa, gdy przyjdziesz, przynieś z sobą i księgi, zwłaszcza membrany.

W tym samym domu zostańcie, jedząc i pijąc, co mają: bo zasługuje robotnik na swoją zapłatę. Nie przechodźcie z domu do domu.

 terapeutujcie [uzdrawiajcie] słabych [chorych], którzy tam są, i mówcie im: Zbliżyło się do was władztwo Boga. 

 Nawet proch, który z waszego miasta przylgnął nam do nóg, strząsamy wam. Wszakże to wiedzcie, że bliskie jest królestwo Boże. 

Nie mamy swobody jeść i pić?

Czy tylko ja i Barnaba nie mamy swobody, (aby) nie zarobkować? 

Czy według człowieka to mówię? Czy i Prawo tego (nie) mówi?

Czy nie mówi tego przede wszystkim ze względu na nas? Ze względu na nas bowiem zostało napisane, że oracz powinien orać w nadziei, a młocarz (młócić) w nadziei swojego uczestniczenia w (tej) nadziei.

Jeśli inni korzystają z tego prawa w stosunku do was, dlaczego nie tym bardziej my? Nie skorzystaliśmy jednak z tego prawa, ale wszystko znosimy, aby żadnej przeszkody nie sprawiać dobrej nowinie Pomazańca.

Tak też i Pan rozporządził, aby ci, którzy dobrą nowinę głoszą, z dobrej nowiny żyli.

A niech udziela ten, który bywa nauczany w słowie, temu, który go naucza, ze wszystkich dóbr.

 Nie błądźcie! Bóg się nie da z siebie naśmiewać; albowiem cokolwiek sieje człowiek, to też zbierać będzie.

Starsi, którzy się w przełożeóstwie dobrze sprawują, niech będą mieni za godnych dwojakiej czci, a zwłaszcza ci, którzy pracują w słowie i w nauce.

Albowiem Pismo mówi: Wołowi młócącemu nie zawiążesz gęby; i: Godzien jest robotnik zapłaty swojej.