A synowie Jawanowi: Elisa, i Tarsis, Cytym, i Dodanim.

Brzemię Tyru. Jęknijcie, okręty Tarszisz, bo wasza przystań [warowna] zniszczona. Gdy z kraju Kittim wracały, odebrały tę wieść. 

Tedym pragnął wziąć sprawę o bestyi czwartej, która była różna od wszystkich innych, bardzo straszna, której zęby były żelazne, a paznogcie jej miedziane; która pożerała i kruszyła, a ostatek nogami swemi deptała.

Także o onych rogach dziesięciu, które były na głowie jej, i o poślednim, który był wyrósł, przed którym wypadły trzy; o tym rogu mówię, który miał oczy i usta mówiące wielkie rzeczy, a na wejrzeniu był większy nad inne rogi.

Co gdym ja uważał, oto kozieł z kóz przychodził od zachodu na oblicze wszystkiej ziemi, a nikt się go nie dotykał na ziemi; a ten kozieł miał róg znaczny między oczyma swemi.

Widziałem także, iż natarł na onego barana, a rozjadłszy się naó uderzył barana, tak, że złamał one oba rogi jego, i nie było mocy w baranie, żeby mu mógł odpór; a rzuciwszy go o ziemię zdeptał go, a nie był, ktoby wyrwał barana z mocy jego.

 I rzekł: Wiesz dlaczego przyszedłem do ciebie? Teraz wracam, walczyć z książęciem Persji, a gdy odejdę, oto książę Grecji nadciągnie.

Bo przyjdą przeciwko niemu okręty z Cytym, skąd on nad tem bolejąc znowu się rozgniewa przeciwko przymierzu świętemu; co uczyniwszy wróci się, a będzie miał porozumienie z onymi, którzy opuścili przymierze święte;

A Semowi, ojcu wszystkich synów Heberowych, bratu Jafeta starszego, urodzili się synowie.

Synowie zaś Aramowi: Hus, i Hul, i Geter, i Mesech.

A Heberowi urodzili się dwa synowie: imię jednemu Faleg, iż za dni jego rozdzielona jest ziemia; a imię brata jego Jektan.

I przyszedł jeden, który uszedł, i oznajmił to Abramowi Hebrejczykowi, który mieszkał w równinach Mamrego Amorrejczyka, brata Eschola, i brata Anera; ci bowiem uczynili byli przymierze z Abramem.

- Po siedemdziesięciu siedmiu i sześćdziesięciu dwóch odcięte będzie namaszczenie i już go nie będzie. Królestwo z narodów zniszczy to miasto i świątynię razem z Pomazańcem. Jego koniec przyjdzie wraz z gniewem. Do samego końca (miasto) będzie ofiarą wojennych działań.

- Przymierze rozszerzy się na wielu i znowu powróci; rozbudowane zostanie w szerz i wzdłuż. A gdy wypełnią się właściwe okresy, po siedemdziesięciu siedmiu okresach i sześćdziesięciu dwóch latach, kiedy wojna dobiegnie kresu, ohyda pustki się skończy, ponieważ przymierze nabierze mocy na wiele tygodni. Na końcu tygodnia usunięta zostanie ofiara pokarmowa i płynna. W świątyni trwać będzie ohyda spustoszenia aż do końca, ale spustoszeniu zostanie położony kres. 

Gdy więc ujrzycie "ohydę spustoszenia", o której mówi prorok Daniel, zalegającą miejsce święte - kto czyta, niech rozumie -

«Pokażcie Mi denara. Czyj nosi obraz i napis?» Odpowiedzieli: «Cezara». 

 Oto bowiem przyjdą dni, kiedy mówić będą: "Szczęśliwe niepłodne łona, które nie rodziły, i piersi, które nie karmiły".

Bo jeśli z zielonym drzewem to czynią, cóż się stanie z suchym?»

 Jeżeli Go tak pozostawimy, to wszyscy uwierzą w Niego, i przyjdą Rzymianie, i zniszczą nasze miejsce święte i nasz naród». 

Wtedy natychmiast uległy skruszeniu żelazo i glina, miedź, srebro i złoto - i stały się jak plewy na klepisku w lecie; uniósł je wiatr, tak że nawet ślad nie pozostał po nich. Kamień zaś, który uderzył posąg, rozrósł się w wielką górę i napełnił całą ziemię. 

Tak jakoś widział, iż z góry odcięty był kamieó, który nie bywał w ręku, a skruszył żelazo, miedź, glinę, srebro i złoto, przez to Bóg wielki królowi oznajmił, co ma być na potem; i prawdziwy jest ten sen, i wierny wykład jego.

I rzekł tak: Bestyja czwarta, czwarte królestwo znaczy na ziemi, które będzie różne od wszystkich królestw, a pożre wszystkę ziemię, a podepcze a pokruszy ją;

A słowa przeciw Najwyższemu mówić będzie, i święte najwyższych miejsc zetrze; nadto będzie zamyślał, aby odmienił czasy i prawa, gdyż wydane będą w ręce jego aż do czasu i czasów, i pół czasu.

I rozbije namioty pałacu swego między morzami na górze ozdobnej świętobliwości; a gdy przyjdzie do koóca swego, nie będzie miał nikogo na pomocy.

 I głosem potężnym tak zawołał: "Upadł, upadł Babilon Wielki. I stała się siedliskiem demonów i kryjówką wszelkiego tchnienia [ducha] nieczystego, i kryjówką wszelkiego ptaka nieczystego i budzącego wstręt, 

 I usłyszałem inny głos z nieba mówiący: «Ludu mój, wyjdźcie z niej, byście nie mieli udziału w jej uchybieniach(grzechach) i żadnej z jej plag nie ponieśli: 

Odpłaćcie jej tak, jak ona odpłacała, i za jej czyny oddajcie podwójnie: w kielichu, w którym przyrządzała wino, podwójny dział dla niej przyrządźcie! 

dlatego w jednym dniu nadejdą jej plagi: śmierć i smutek, i głód; i będzie ogniem spalona, bo mocny jest Pan Bóg, który ją osądził. 

 Stanąwszy z daleka ze strachu przed jej katuszami, powiedzą: "Biada, biada, wielka stolico, Babilonie, stolico potężna! Bo w jednej godzinie sąd na ciebie przyszedł!" 

 towaru - złota i srebra, drogiego kamienia i pereł, bisioru i purpury, jedwabiu i szkarłatu, wszelkiego drewna tujowego i przedmiotów z kości słoniowej, wszelkich przedmiotów z drogocennego drewna, spiżu, żelaza, marmuru, 

Dojrzały owoc, pożądanie twej duszy, odszedł od ciebie, a przepadły dla ciebie wszystkie rzeczy wyborne i świetne, i już ich nie znajdą. 

"Biada, biada, wielka stolico, odziana w bisior, purpurę i szkarłat, cała zdobna w złoto, drogi kamień i perłę, 

 i patrząc na dym jej pożaru, tak wołali: "Jakież jest miasto podobne do stolicy?" 

Wesel się nad nią, niebo, i święci, wysłannicy(apostołowie), prorocy, bo przeciw niej Bóg rozsądził waszą sprawę». 

 I głos harfiarzy i muzyków, i fletnistów, i trębaczy nie (będzie) słyszany w tobie już, i żadnego rzemieślnika jakiegokolwiek rzemiosła nie znajdzie w tobie już, i głos kamienia młyńskiego nie (będzie) słyszany w tobie już. 

 i w nim krew proroków i świętych (została) znaleziona, i wszystkich zamordowanych na ziemi".