Modlił się Eljaszu [Elizeusz], i rzekł: JHWH, otwórz, błagam oczy jego, (by) widział. I otworzył JHWH oczy chłopca [sługi], i ujrzał, oto góra pełna koni, i wozy ogniste wokół Elijaszu.

Wtem podniósłszy Dawid oczy swe ujrzał Anioła Paóskiego, który stał między ziemią i między niebem, a w ręce jego miecz jego dobyty, wyciągniony przeciw Jeruzalemowi. I upadł Dawid i starsi, oblekłszy się w wory, na twarze swoje.

A widziałem ja Danijel sam to widzenie; lecz mężowie, którzy byli ze mną nie widzieli tego widzenia; ale strach wielki przypadł na nich, i pouciekali a pokryli się.

Towarzysze zaś moi widzieli światło, ale głosu, który do mnie mówił, nie słyszeli. 

Ale co głupiego jest dla świata, to wybrał Bóg, aby zawstydzić mądrych, a co słabe dla świata, wybrał Bóg, aby zawstydził mocnych.

Aby się nie chlubiło żadne ciało przed Bogiem.

Ale miał karanie za swój występek, ponieważ jarzmu niema oślica poddana, człowieczym głosem przemówiwszy, zahamowała szaleóstwo proroka.

 Żal [niestety, biada, potępienie, szkoda] ich [im], ponieważ [bo, z powodu] w drogę [podróż, ścieżkę] Kainową udali [podróżują, idą, umierają], i [a, także] za błędem [oszustwem, zwodzeniem] Balaamowej zapłaty [wynagrodzenie, należności] wylali [przelali] i [a, także] w sprzeciwie [buncie, sporze] Koracha poginęli.

I bocian na powietrzu zna ustawione czasy swoje, i synogarlica, i żuraw, i jaskółka przestrzegają czasu przylecenia swego; ale lud mój nie zna sądu Paóskiego.