A Mojżesz był mąż najpokorniejszy ze wszystkich ludzi, którzy mieszkali na ziemi.

I stało się, gdy się przybliżył do obozu, że ujrzał cielca i taóce; a rozgniewawszy się bardzo Mojżesz, porzucił z ręku swoich tablice, i stłukł je pod górą.

 Ja zaś powiadam wam: Każdy, zagniewany (na) brata swojego, podlega sądowi, który zaś kolwiek powiedziałby bratu swojemu Pustaku, podlega sanhedrynowi, kto zaś kolwiek powiedziałby głupcze [idioto], podlegał będzie Gehennie ognia.

Wtedy spojrzawszy wkoło po wszystkich z gniewem, zasmucony z powodu zatwardziałości ich serca, rzekł do człowieka: «Wyciągnij rękę!». Wyciągnął, i ręka jego stała się znów zdrowa.

 (Bądźcie) zagniewani [rozdrażnieni, źli] i [a] nie uchybiajcie [grzeszcie]; słońce (niech) nie zachodzi przed [nad]  rozdrażnieniem [irytacją] waszym.

To tedy uczynicie: Weźmiecie sobie kadzielnice, ty Kore, i wszystka rota twoja.

I nakładłszy w nie ognia, włóżcie naó kadzidła przed Panem jutro; i stanie się, że kogokolwiek obierze Pan, ten będzie świętym: wiele to na was synowie Lewiego.

Także i Abel przyniósł z pierworodztw trzód swoich i z tłustości ich; i wejrzał Pan na Abla i na ofiarę jego.

na Kaina zaś i na jego ofiarę nie chciał patrzeć. Smuciło to Kaina bardzo i chodził z ponurą twarzą.

Słuchajcie słowa Paóskiego, książęta Sodemscy! przyjmujcie w uszy zakon Boga naszego, ludzie Gomorscy!

Gdy przychodzicie, abyście się okazywali przed twarzą moją, któż tego żądał z rąk waszych, abyście deptali sieni moje?

Nowych miesięcy waszych, i uroczystych świąt waszych nienawidzi dusza moja; stały mi się ciężarem; upracowałem się nosząc je.

Otom ja tu. Świadczcież przeciwko mnie przed Panem, i przed pomazaócem jego, jeźlim wziął któremu z was wołu, albo jeźlim wziął któremu z was osła, i jeźlim kogo ucisnął, albo gwałt komu uczynił, i jeźlim z ręki czyjej wziął dar, żebym miał kryć o czy swoje dla niego; a nagrodzę wam.

I odpowiedzieli: Nie ucisnąłeś nas, aniś nam gwałtu uczynił, aniś wziął z ręki czyjej żadnej rzeczy.

Nie pożądałem srebra ani złota, ani szaty niczyjej. 

 Sami wiecie, że te ręce zarabiały na potrzeby moje i moich towarzyszy.

Ja jednak nie korzystałem z tego. Nie napisałem zaś tego po to, aby tak się ze mną stało; bo lepiej mi raczej umrzeć, niż aby ktoś pozbawił mnie tej chluby.

Albowiem toć jest chluba nasza, świadectwo sumienia naszego, żeśmy w prostocie i w szczerości Bożej, nie w cielesnej mądrości, ale w łasce Bożej na świecie obcowali, a najwięcej między wami.

 Zróbcie miejsce nam, nikogo (nie) skrzywdziliśmy, nikogo (nie) zepsuliśmy, nikogo (nie) wykorzystaliśmy. 

 Oto trzeci raz gotowość mam przyjść do was, też nie obciążając was, ponieważ nie szukam (tego, co jest) wasze, ale w was (samych); nie bowiem powinny dzieci dla rodziców gromadzić, ale rodzice dzieciom. 

 Niech tak będzie, że ja nie obciążyłem was, ale będąc sprytnym podstępem was wziąłem. 

Wyście świadkami i Bóg, żeśmy świętobliwie i sprawiedliwie, i bez nagany żyli między wami, którzyście uwierzyli.