Jeźliby się spór wszczął między stronami, a przyszliby do sądu, aby je sądzono: tedy usprawiedliwią sprawiedliwego, a niezbożnego osądzą za niezbożnego.

Czterdzieści kroć uderzy go; więcej nie przyda, by snać, jeźliby mu nad to zadano więcej plag, nie znikczemniał brat twój przed oczyma twemi.

Tak mówi Pan: Gdzie jest list rozwodny matki waszej, którymem ją wolno puścił? albo kto jest z pożyczalników moich, któremum was zaprzedał? Otoście nieprawościami swojemi sami siebie zaprzedali, a dla przestępstw waszych wolno puszczona jest matka wasza.

Powiedziano też: Jeśli kto chce oddalić swoją żonę, niech jej da list rozwodowy

 A ja wam powiadam: Każdy, kto oddala swoją żonę - poza wypadkiem nierządu - naraża ją na cudzołóstwo; a kto by oddaloną wziął za żonę, dopuszcza się cudzołóstwa.

 A przystąpili (do) Niego faryzeusze, doświadczając Go, i mówiąc: Czy wolno człowiekowi oddalić niewiastę swoją dla każdego powodu? 

 I powiedział: Dlatego opuści człowiek ojca i matkę i złączy (się) z niewiastą swoją, i będą dwoje w ciele jednym. 

 Odparli Mu: Czemu więc Mojżesz polecił dać (jej) dokument [zwój] rozwodowy i odprawić ją? 

Mówię wam, że ktokolwiek odprawia niewiastę swoją, jeśli nie z powodu nierząd [rozpusta, wyuzdanie, oddanie się], a łączy się [poślubia] inną, zdradza [cudzołoży], {a oddaloną poślubiwszy, cudzołoży}. 

Przystąpili do Niego faryzeusze i chcąc Go wystawić na próbę, pytali Go, czy wolno mężowi oddalić żonę.

Oni rzekli: «Mojżesz pozwolił napisać list rozwodowy i oddalić».

Lecz na początku stworzenia Bóg stworzył ich jako mężczyznę i kobietę:

i złączy się ze swoją żoną, i będą oboje jednym ciałem. A tak już nie są dwoje, lecz jedno ciało.

W domu uczniowie raz jeszcze pytali Go o to.

I jeśli żona opuści swego męża, a wyjdzie za innego, popełnia cudzołóstwo».

Każdy, kto oddala swoją żonę, a bierze inną, popełnia cudzołóstwo; i kto oddaloną przez męża bierze za żonę, popełnia cudzołóstwo. 

Kto pokrywa przestępstwa swe, nie poszczęści mu się; ale kto je wyznaje i opuszcza, miłosierdzia dostąpi.

Zwłaszcza iż krótsze będzie łoże, niżby się kto mógł rozciągnąć, i nakrycie wąskie, choćby się skurczył.

Płótna ich nie godzą się na szatę, ani się przyodzieją robotami swemi. Uczynki ich są uczynki nieprawości, a sprawa łupiestwa jest w rękach ich.

Pobożny z ziemi zginął, a szczerego niemasz między ludźmi; wszyscy zgoła o wylaniu krwi myślą, każdy łowi siecią brata swego.

Co złego robią rękoma, chcą, aby to za dobre uszło; książę podatków żąda, a sędzia z datku sądzi, a kto możny jest, ten mówi przewrotność duszy swojej, i w gromadę ją plotą.