I ujrzałem: oto biały koń, a siedzący na nim miał łuk. I dano mu wieniec [koronę], i wyruszył jako zwycięzca, by (jeszcze) zwyciężać. 

 I zobaczyłem niebo otwarte, a oto koń biały i siedzący na nim nazywany Wierny i Prawdziwy i w sprawiedliwości sądzi i walczy.

 Potem ujrzałem wielki biały tron i na nim Zasiadającego, od którego oblicza uciekła ziemia i niebo, a miejsca dla nich nie znaleziono. 

Konie wrone zaprzężone wychodzą do ziemi północnej, a białe wychodzą za nimi, strokate zaś wychodzą do ziemi południowej.

Te tedy mocne konie wyszedłszy chciały iść, aby obeszły ziemię; tedy rzekł: Idźcie, a obejdźcie ziemię! I obeszły ziemię.

Widziałem w nocy, a oto mąż jechał na koniu rydzym, który stał między mirtami, które były w nizinie, a za nim konie rydze, czarne i białe.

Golenie jego z żelaza, nogi jego częścią z żelaza, a częścią z gliny.

A królestwo czwarte będzie mocne jako żelazo; bo jako żelazo łamie i kruszy wszystko, jako żelazo, mówię, kruszy wszystko, tak i ono połamie i pokruszy wszystko.

To, że widziałeś stopy i palce częściowo z gliny, częściowo zaś z żelaza, [oznacza, że] królestwo ulegnie podziałowi; będzie miało coś z trwałości żelaza. To zaś, że widziałeś żelazo zmieszane z mulistą gliną, 

 I ujrzałem: oto koń zielony, a imię siedzącego na nim Śmierć, i Otchłań mu towarzyszyła. I dano im władzę nad jedną czwartą części ziemi, by uśmiercali mieczem i głodem, i śmiercią, i przez dzikie zwierzęta.