(Przedniejszemu śpiewakowi Seminit, pieśó Dawidowa.)

Przedniejszemu śpiewakowi psalm Dawidowy. Głupi rzekł w sercu swojem: Niemasz Boga. Popsowali się, obrzydliwymi się stali w zabawach swoich: niemasz, ktoby czynił dobrze.

Aleć wszyscy odstąpili, jednako się nieużytecznymi stali; niemasz, ktoby czynił dobrze, niemasz i jednego.

Sprawiedliwy ginie, a nikt tego do serca nieprzypuszcza; i mężowie pobożni schodzą, a nikt tego nie uważa, że przed przyjściem złego sprawiedliwy zebrany bywa;

 Jak napisano: Nie ma sprawiedliwego ani jednego;

 Wszyscy uchybili, równocześnie stali się bezużyteczni, nie ma czyniącego dobrze, nie ma ani [aż do] jednego.

Których usta napełnione są przeklinania i gorzkości;

Skruszenie z biedą w drogach ich,

Nie masz bojaźni Bożej przed oczami ich.

 Jeśli powiedzą: Chodź z nami, wykrwawić potajemnie niewinnego bez powodu. 

Słowa niepobożnych czyhają na krew; ale usta sprawiedliwych wybawiają ich.

Nogi ich bieżą do złego, i kwapią się na wylanie krwi niewinnej. Myśli ich są myśli nieprawości; spustoszenie i starcie jest na drogach ich.

Którego sajdak jako grób otwarty, wszyscy są mężni.

I wezmęż ja chleb mój, i wodę moję, i mięsa bydła mego, którem pobił dla tych, którzy strzygą owce moje, a dam mężom, których nie znam, skąd są?

Wywyżże się nad niebiosa, o Boże! a nade wszystką ziemią chwała twoja.

Bo się znajdują w ludu moim niezbożnicy, którzy czyhają jako łowcy, rozciągają sieci, zastawiają sidła, a łapią ludzi.

Oto Ja poślę do wielu rybitwów, (mówi Pan) aby ich łowili; potem poślę do wielu łowców, aby ich łapali na wszelkiej górze i na wszelkim pagórku, i w dziurach skalnych.

Szlakują stopy nasze, tak, że ani po ulicach naszych chodzić nie możemy; przybliżył się koniec nasz, wypełniły się dni nasze, zaiste przyszło dokoóczenie nasze.

Wszystkie wędą wyciąga, zagarnia je niewodem swoim, i zgromadza je do sieci swoich; dlategoż się weseli i raduje.

Izali dlatego będzie zapuszczał niewód swój, a ustawicznie zabijał narody bez litości?