Ludu mój! Wspomnij teraz, co za radę uczynił Balak, król Moabski, a co mu odpowiedział Balaam, syn Beorowy; wspomnij też, coć się działo od Syttym aż do Galgal, abyś poznał sprawiedliwości Paóskie.

Słuchaj, ludu mój! a będę mówił; słuchaj, Izraelu! a oświadczę się przed tobą: Jam Bóg, Bóg twój Jam jest.

Gdyś mię w ucisku wzywał. wyrwałem cię, i wysłuchałem cię w skrytości gromu, doświadczałem cię u wód poswarku. Sela.

Przetoż puściłem ich za żądzami serca ich, i chodzili za radami swemi.

Tak mówi Pan: Jakąż nieprawość znaleźli ojcowie wasi przy mnie, iż się oddalili odemnie, a chodząc za marnością marnymi się stali?

O narodzie! wy rozsądźcie słowa Paóskie. Izalim był pustynią Izraelowi? Izali ziemią ciemną? Przeczże mówi lud mój: Panujemy, nie pójdziemy więcej do ciebie?

 Ale ty mnie nie wzywałeś Jakowie! Ponieważ się mną znużyłeś Iszraelu! 

 Nie przyniosłeś mi jagnięcia [lub koziny] na całopalenie twoje, i swoimi ofiarami nie uczciłeś mnie. Nie przymuszałem cię, abyś mi służył ofiarami, ani kadzidłem. 

Omyj mię doskonale od nieprawości mojej, a od grzechu mego oczyść mię.

Nie daj tego Boże! I owszem niech Bóg będzie prawdziwy, a wszelki człowiek kłamcą, jako napisano: A abyś był usprawiedliwiony w mowach twoich, a żebyś zwyciężył, gdybyś sądził.

Jeśli tedy niesprawiedliwość nasza Bożą sprawiedliwość zaleca, cóż powiemy? Czy niesprawiedliwy jest Bóg, który gniew przywodzi? Po ludzku mówię.

A wiemy, iż cokolwiek zakon mówi, tym którzy są pod zakonem, mówi, aby wszelkie usta były przyhamowane i aby cały świat podlegał karaniu Bożemu.