1
Prawo bowiem, posiadając tylko cień przyszłych dóbr, a nie sam obraz rzeczy, przez te same ofiary, corocznie ciągle składane, nie może nigdy udoskonalić tych, którzy się zbliżają.
2
Bo inaczej przestano by ich było ofiarować, przeto żeby już nie mieli żadnego sumienia o grzechy ci, którzy ofiarują, będąc raz oczyszczeni.
3
Ale przy tych ofiarach dzieje się przypomnienie grzechów na każdy rok.
4
Niemożliwe jest bowiem, aby krew cielców i kozłów usuwała grzechy.
5
Przetoż wchodząc na świat, mówi: Ofiary i obiaty nie chciałeś, aleś mi ciało sposobił.
6
Całopalenia i ofiary za grzech nie upodobałyć się.
7
Tedym rzekł: Oto idę (na początku księgi napisano o mnie), abym czynił, o Boże! wolę twoję;
8
Powiedziawszy wyżej: Żeś ofiary i obiaty, i całopalenia za grzech nie chciał, ani sobie upodobał, (które według zakonu bywają ofiarowane).
9
Tedy rzekł: Oto idę, abym czynił, o Boże wolę twoję; znosi pierwsze, aby wtóre postanowił.
10
Przez którą wolę jesteśmy poświęceni przez ofiarę ciała Jeszu Chrystusa raz uczynioną.
11
A wszelkić kapłan stoi na każdy dzieó, służbę Bożą odprawując, a jednakież ofiary częstokroć ofiarując, które nigdy grzechów zgładzić nie mogą.
12
Lecz ten jednę ofiarę ofiarowawszy za grzechy, na wieki siedzi na prawicy Bożej,
13
Na koniec oczekując, ażby położeni byli nieprzyjaciele jego podnóżkiem nóg jego.
14
Albowiem jedną ofiarą doskonałymi uczynił na wieki tych, którzy bywają poświęceni.
15
A świadczy nam to i sam Duch Święty; albowiem powiedziawszy pierwej:
16
Toć jest przymierze, które postanowię z nimi po onych dniach, mówi Pan: Dam prawa moje do serca ich, a na myślach ich napiszę je.
17
A grzechów ich i nieprawości ich nie wspomnę więcej:
18
A gdzieć jest odpuszczenie ich, jużci więcej ofiary nie potrzeba za grzech.
19
Mając tedy, bracia! wolność, wnijść do świątnicy przez krew Jeszu,
20
(Drogą nową i żywą, którą nam poświęcił przez zasłonę, to jest przez ciało swoje.)
21
I kapłana wielkiego nad domem Bożym;
22
przychodźmy ze szczerym sercem, w pełni wiary, mając serca, zroszone [oczyszczone] z wyrzutów sumienia - i ciała obmyte wodą czystą.
